بیماری گریوز چیست؟ علل، علائم و درمان
توسط منتشر شده در : مارس 2, 2024دسته بندی: بیماری هابدون دیدگاه on بیماری گریوز چیست؟ علل، علائم و درماننمایش: 218

مقدمه: بیماری گریوز یک اختلال خود ایمنی است که می تواند باعث پرکاری تیروئید شود. تیروئید یک غده کوچک پروانه ای شکل در جلوی گردن شما است. هورمون‌های تیروئید نحوه استفاده بدن از انرژی را کنترل می‌کنند، بنابراین تقریباً بر تمام اعضای بدن تأثیر می‌گذارند، حتی نحوه ضربان قلب شما. با بیماری گریوز، سیستم ایمنی بدن به غده تیروئید حمله می کند و باعث می شود که هورمون تیروئید بیش از نیاز بدن شما تولید کند. در نتیجه، بسیاری از عملکردهای بدن شما سرعت می گیرد.

بیماری گریوز چیست؟

بیماری گریوز یک بیماری خودایمنی (اختلال سیستم ایمنی) است که باعث می شود غده تیروئید بیش از حد هورمون تیروئید تولید کند و به این دلیل اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن آنتی بادی هایی تولید می کند که به بافت تیروئید حمله می کند و باعث پرکاری تیروئید (غده تیروئید پرکار) می شود. این یکی از شایع ترین مشکلات تیروئید و علت اصلی پرکاری تیروئید است، وضعیتی که در آن غده تیروئید هورمون های زیادی تولید می کند. این نام به افتخار مردی که برای اولین بار آن را در اوایل قرن 19 توصیف کرد، سر رابرت گریوز نامگذاری شد. مهم است که بیماری گریوز زود تشخیص داده شود و درمان شود، زیرا این بیماری می تواند بر عملکرد قلب، ساختار استخوان و چشم تأثیر بگذارد.

غده تیروئید یک غده پروانه ای شکل کوچک است که در جلوی گردن شما قرار دارد و هورمون هایی ترشح می کند که به تنظیم متابولیسم شما کمک می کند. هنگامی که شما به بیماری گریوز مبتلا هستید، سیستم ایمنی بدن به تیروئید شما حمله می کند و باعث می شود آن هورمون ها بیش از حد تولید شود که باعث ایجاد تعدادی مشکلات در قسمت های مختلف بدن می شود. معمولاً افراد بین 30 تا 50 سال را مبتلا می کند و در زنان شایع تر است.

هنگامی که این اختلال به درستی تشخیص داده شد، درمان آن بسیار آسان است. در برخی موارد، بیماری گریوز بهبود می یابد یا پس از چندین ماه یا سال به طور کامل ناپدید می شود. با این حال، اگر درمان نشود، می تواند منجر به عوارض جدی، حتی مرگ شود.

مطلب پیشنهادی: بیماری های تیروئید: مشکلات، عوارض، علائم و درمان

هورمون های ترشح شده توسط غده تیروئید متابولیسم یا سرعت تبدیل غذا به انرژی توسط بدن را کنترل می کنند. متابولیسم مستقیماً با مقدار هورمون هایی که در جریان خون گردش می کنند، مرتبط است. اگر به دلایلی غده تیروئید بیش از حد این هورمون ها ترشح کند، متابولیسم بدن به سرعت بالا می رود و باعث تپش قلب، تعریق، لرزش و کاهش وزن می شود.

به طور معمول، تیروئید دستورات تولید خود را از طریق ماده شیمیایی دیگری به نام هورمون محرک تیروئید (TSH) دریافت می کند که توسط غده هیپوفیز در مغز ترشح می شود. اما در بیماری گریوز، نقص در سیستم ایمنی بدن، آنتی‌بادی‌های غیرطبیعی آزاد می‌کند که مانند TSH عمل می‌کنند. هورمون تیروئید که توسط این سیگنال های نادرست تولید می شوند، اضافه کار می کنند و بیش از حد تولید می کنند.

دقیقاً اینکه چرا سیستم ایمنی شروع به تولید این آنتی بادی های دردسرساز می کند، مشخص نیست. به نظر می رسد وراثت و سایر ویژگی ها در این امر نقش دارند. به عنوان مثال، مطالعات نشان می دهد که اگر یکی از دوقلوهای همسان به بیماری گریوز مبتلا شود، احتمال ابتلای دوقلو دیگر نیز 20 درصد است. همچنین احتمال ابتلای زنان به این بیماری بیشتر از مردان است. و سیگاری هایی که به بیماری گریوز مبتلا می شوند نسبت به افراد غیرسیگاری مبتلا به این بیماری بیشتر مستعد مشکلات چشمی هستند. هیچ ژن واحدی باعث بیماری گریوز نمی شود. درنتیجه تصور می شود که هم توسط عوامل ژنتیکی و هم عوامل محیطی ایجاد می شود.

در رابطه با ازمایش ژنتیک بیشتر بخوانید.

مفاهیم کلیدی

  • بیماری گریوز، شایع ترین علت پرکاری تیروئید، یک بیماری خودایمنی است که در زنان 20 تا 40 ساله شایع است.
  • علائم شما ممکن است شامل اضطراب، تحریک پذیری، ضربان قلب، احساس گرما، تعریق و لرزش باشد.
  • ممکن است چشم های برآمده و بزرگ شدن غده تیروئید (گواتر) در گردن خود داشته باشید.
  • پزشک شما می تواند بیماری گریوز را با آزمایش خون تشخیص دهد و شما را با داروها و گاهی جراحی درمان کند.

در ادامه به بررسی کامل این بیماری می پردازیم.

علائم بیماری گریوز چیست؟

علائم بیماری گریوز چیست؟

علائم بیماری گریوز ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • اضطراب یا تحریک پذیری
  • لرزش و/یا ضربان قلب
  • احساس گرما و/یا عرق کردن
  • خستگی و/یا خواب ضعیف
  • اسهال و/یا کاهش وزن
  • خونریزی قاعدگی نادر یا ناباروری
  • تغییرات در قاعدگی برای زنان
  • اختلال نعوظ در مردان
  • از دست دادن میل جنسی (کم شدن میل جنسی)

از هر 5 نفر مبتلا به بیماری گریوز، 2 نفر دچار برآمدگی چشم (اگزوفتالموس) می شوند. این به این دلیل است که آنتی بادی هایی که به تیروئید حمله می کنند می توانند به ماهیچه ها و بافت های اطراف چشم نیز حمله کنند. این بیماری تیروئید چشمی (TED) نامیده می شود.

اگر بیماری گریوز دارید، ممکن است به گواتر نیز مبتلا شوید که یک غده تیروئید متورم است که برای دیگران قابل مشاهده است.

اگر باردار هستید و بیماری گریوز را به خوبی کنترل نمی کنید، ممکن است خطر عوارضی مانند سقط جنین و زایمان زودرس را افزایش دهید. در رابطه با آزمایش بارداری بیشتر بخوانید.

چه چیزی باعث بیماری گریوز می شود؟

مشخص نیست که چه چیزی باعث بیماری های خود ایمنی مانند بیماری گریوز می شود. بیماری های خودایمنی در زنان شایع تر است. بیماری گریوز در زنان 20 تا 40 ساله و در افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند شایع تر است.

نحوه تشخیص بیماری گریوز

پزشک در مورد علائم و سابقه پزشکی شما می پرسد. اگر آنها مشکوک به بیماری گریوز باشند، آزمایش خون برای اندازه گیری سطح هورمون تیروئید شما را درخواست می کنند. اگر آزمایش نشان دهد که تیروئید پرکار دارید، ممکن است پزشک شما را به یک متخصص غدد ارجاع دهد. در رابطه با آزمایش هورمون بیشتر بخوانید.

پزشک یا متخصص شما ممکن است آزمایش های بیشتری مانند آزمایش خون برای آنتی بادی ها و اسکن غده تیروئید را تجویز کند. اسکن اولتراسوند می تواند اندازه تیروئید شما را اندازه گیری کند. اسکن رادیوایزوتوپ می تواند نواحی بیش فعال در غده تیروئید را تشخیص دهد.

اگر علائم یا نشانه هایی از عوارض بیماری گریوز دارید، پزشک احتمالاً از شما می پرسد که آیا سابقه خانوادگی این بیماری را دارید یا خیر و یک یا چند مورد از آزمایش های زیر را تجویز می کند:

  • آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون محرک تیروئید (TSH) و سایر هورمون های تیروئید. با بیماری گریوز سطح TSH شما معمولا سرکوب می شود و سایر هورمون های شما افزایش می یابد.
  • آزمایش‌های آزمایشگاهی برای جستجوی آنتی‌بادی‌هایی که باعث بیماری گریوز می‌شوند. اگر آنها را ندارید، این نشانه این است که پرکاری تیروئید شما ناشی از چیز دیگری است.
  • یک آزمایش جذب ید رادیواکتیو که از دوزهای کوچک ید رادیواکتیو استفاده می‌کند تا میزان جذب ید رادیواکتیو را از جریان خون به تیروئید شما بررسی کند. بدن شما به طور معمول از ید برای تولید هورمون های تیروئید استفاده می کند، بنابراین اگر مقدار زیادی ید رادیواکتیو دریافت کند، نشانه آن است که سخت تر از آنچه نیاز است کار می کند.
  • اسکن تیروئید برای دیدن محل حرکت ید رادیواکتیو در غده تیروئید شما. اگر تمام تیروئید شما را فرا بگیرد، نشان می دهد که شما به بیماری گریوز مبتلا هستید، زیرا با سایر علل کم کاری تیروئید، فقط برخی از قسمت های غده درگیر هستند.

بیماری گریوز چگونه درمان می شود؟

درمان ها شامل داروهایی برای کاهش فعالیت غده تیروئید شما هستند. ممکن است برای برداشتن قسمتی یا تمام تیروئید خود به جراحی نیاز داشته باشید. در رابطه با آزمایش تیروئید بیشتر بخوانید.

پزشک شما ممکن است داروهایی به نام مسدودکننده های بتا را برای کنترل علائمی مانند ضربان قلب سریع تجویز کند.

اگر چشم های شما تحت تاثیر قرار گرفته باشد، ممکن است پزشک شما را به چشم پزشک (چشم پزشک متخصص) ارجاع دهد. ممکن است از عینک آفتابی یا قطره چشم بهره مند شوید. اگر چشمان شما به شدت تحت تاثیر قرار گرفته باشد، پزشک ممکن است درمان یا جراحی استروئیدی را توصیه کند.

دو هدف در درمان بیماری گریوز وجود دارد. یکی این است که غده تیروئید خود را از تولید بیش از حد هورمون تیروئید متوقف کنید. مورد دیگر این است که از افزایش سطح هورمون تیروئید که باعث ایجاد مشکل در بدن شما می شود جلوگیری کنید. تعدادی از گزینه های درمانی برای دستیابی به یک یا هر دوی این اهداف وجود دارد.

درمان با ید رادیواکتیو

با این درمان، شکل دیگری از ید رادیواکتیو را از طریق خوراکی غیر از آنچه در آزمایش برای تشخیص بیماری گریوز استفاده می شود، مصرف می کنید. ید وارد تیروئید شما می شود و تابش برخی از سلول های تیروئید را که بیش از حد هورمون های تیروئید تولید می کنند، می کشد. این امکان وجود دارد که این درمان بتواند مشکلات چشمی ناشی از بیماری گریوز را به طور موقت بدتر کند و همچنین به احتمال زیاد منجر به تولید کمتر هورمون تیروئید نسبت به حالت سالم شود. اگر این اتفاق بیفتد، کم کاری تیروئید شما قابل درمان است. از آنجایی که این درمان از اشعه استفاده می کند، برای زنان باردار یا شیرده استفاده نمی شود.

داروها

  • داروهای ضد تیروئید باعث می شود تیروئید شما هورمون تیروئید کمتری تولید کند. آنها درمان های دائمی نیستند، اما می توانند برای مدت طولانی مورد استفاده قرار گیرند و گاهی اوقات حتی پس از قطع درمان نیز کمک کننده هستند. آنها معمولاً درمان انتخابی برای زنان باردار یا شیردهی هستند که نمی توانند در معرض اشعه قرار گیرند. آنها همچنین گاهی اوقات در ترکیب با درمان ید رادیواکتیو استفاده می شوند.
  • بتا بلوکرها داروهایی هستند که معمولاً برای کاهش فشار خون استفاده می‌شوند و می‌توانند به تسکین سریع برخی از علائم پرکاری تیروئید از جمله لرزش، ضربان قلب سریع و اضطراب کمک کنند.

جراحی

یک درمان کمتر رایج برای بیماری گریوز است، اما اگر گواتر دارید یا باردار هستید و نمی‌توانید داروهای ضد تیروئید مصرف کنید، ممکن است انتخاب خوبی باشد. در طی جراحی، بخشی یا تمام غده تیروئید شما برداشته می شود. پس از جراحی، ممکن است نیاز به مصرف روزانه یک داروی تیروئید تا پایان عمر داشته باشید.

اگرچه علائم می تواند باعث ناراحتی شود، بیماری گریوز معمولاً در صورت دریافت مراقبت های پزشکی سریع و مناسب، عواقب نامطلوب طولانی مدتی برای سلامتی ندارد.

مطلب پیشنهادی: تیروئیدیت چیست؟ + علل، انواع و روش های تشخیص

عوارض بیماری گریوز

عوارض بیماری گریوز

عوارض چشمی

درصد کمی از بیماران گریوز دچار بیماری به نام بیماری چشمی تیروئید می شوند که در آن عضلات و بافت های چشم شما متورم می شوند. این می تواند باعث اگزوفتالموس شود – کره چشم شما از حدقه بیرون زده است – و یکی از علائم بیماری گریوز محسوب می شود، اگرچه نادر است. اما داشتن این عارضه ربطی به شدت بیماری گریوز شما ندارد. در واقع، مشخص نیست که آیا چنین عوارض چشمی از خود بیماری گریوز سرچشمه می گیرد یا از یک اختلال کاملاً مجزا، اما به هم مرتبط است. اگر به بیماری چشم تیروئید مبتلا شده اید، ممکن است چشمان شما درد کرده و احساس خشکی و تحریک داشته باشید. کره چشم های بیرون زده مستعد پارگی و قرمزی بیش از حد هستند، تا حدی به این دلیل که پلک ها نمی توانند از آنها نیز محافظت کنند.

در موارد شدید اگزوفتالموس که نادر هستند، تورم عضلات چشم می تواند فشار زیادی بر عصب بینایی وارد کند و احتمالاً منجر به کوری نسبی شود. ماهیچه‌های چشمی که در اثر دوره‌های طولانی التهاب ضعیف شده‌اند، می‌توانند توانایی خود را برای کنترل حرکت از دست بدهند و در نتیجه دوبینی ایجاد می‌شود.

عوارض پوستی

برخی از افراد مبتلا به گریوز ممکن است به یک بیماری پوستی نادر به نام میکسدم پرتیبیال یا درموپاتی گریوز مبتلا شوند. این بیماری ضخیم شدن توده ای مایل به قرمز در پوست روی ساق پا است. معمولاً بدون درد است و جدی نیست. مانند اگزوفتالموس، این وضعیت لزوماً با شروع گریوز شروع نمی شود و ربطی به شدت بیماری شما ندارد.

مطلب پیشنهادی: بیماری هاشیموتو: علائم، علل، تشخیص و درمان تیروئید هاشیموتو

اشتراک گذاری این محتوا، پلتفرم خود را انتخاب کنید!
مطالب مرتبط دیگر:
ارسال دیدگاه

  • سطح گلوکز خون چقدر باید باشد؟
سطح گلوکز خون چقدر باید باشد؟

جولای 20, 2024|بدون دیدگاه

مقدمه: معمولاً سطح قندخون یک فرد ناشتا باید کمتر از 99 میلی‌گرم در دسی‌لیتر (mg/dL) باشد. حفظ سطح قندخون در محدوده‌ی ایمن می تواند خطر ابتلا به دیابت و بیماری‌های قلبی را کاهش دهد. [...]

  • آزمایش خون ECL چیست؟ روش اندازه گیری و کاربرد
آزمایش خون ECL چیست؟ روش اندازه گیری و کاربرد

جولای 8, 2024|بدون دیدگاه

مقدمه: آزمایش خون ECL یا Electrochemiluminescence یک روش پیشرفته برای اندازه‌گیری مقدار دقیق مواد مختلف در خون است. این روش از ترکیب الکتروشیمی و لومینسانس (نورتابی) برای تشخیص و اندازه‌گیری مقادیر کم مواد استفاده می‌کند. [...]

  • آزمایش خون تری گلیسیرید: کاربرد، علل و تفسیر کامل
آزمایش خون تری گلیسیرید: کاربرد، علل و تفسیر کامل

ژوئن 19, 2024|بدون دیدگاه

مقدمه: کالری هایی که استفاده نمی کنید به عنوان تری گلیسیرید ذخیره می شوند. سطح بالای تری گلیسیرید ممکن است خطر ابتلا به بیماری های جدی مانند بیماری قلبی و پانکراتیت را افزایش دهد. [...]

  • آزمایش خون WBC: علل، نحوه انجام و تفسیر نتایج
آزمایش خون WBC: علل، نحوه انجام و تفسیر نتایج

ژوئن 12, 2024|بدون دیدگاه

مقدمه: شمارش گلبول های سفید و دیفرانسیل گلبول های سفید برای غربالگری یا تشخیص طیف وسیعی از شرایطی که تعداد گلبول های سفید خون (WBCs) را تغییر می دهند، استفاده می شود. اینها شامل [...]