سرطان سینه: علائم، علل، انواع و درمان

مقدمه: سرطان سینه شایع ترین نوع سرطان در بریتانیا است. اکثر زنان مبتلا به سرطان سینه بالای 50 سال سن دارند، اما زنان جوانتر نیز ممکن است به سرطان سینه مبتلا شوند. از هر 7 زن، 1 نفر در طول زندگی خود به سرطان سینه مبتلا می شوند. اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود، شانس خوبی برای بهبودی وجود دارد. به همین دلیل، ضروری است که زنان به طور مرتب سینه های خود را برای هر گونه تغییر چک کنند و همیشه هر گونه تغییری را توسط پزشک عمومی معاینه کنند. در موارد نادر، مردان نیز می توانند به سرطان سینه تشخیص داده شوند.

سرطان سینه چیست؟

سرطان سینه زمانی رخ می دهد که سلول های زیر یک یا هر دو سینه بدون کنترل رشد می کنند. آن سلول ها ممکن است فراتر از سینه های شما پخش شوند. هنگامی که این اتفاق می افتد، سرطان متاستاتیک نامیده می شود.

سرطان سینه معمولاً یا در غدد شما که شیر تولید می کنند (به نام کارسینوم لوبولار) یا مجاری که آن را به نوک پستان می برند (به نام کارسینوم مجرای) شروع می شود. می تواند در سینه شما بزرگتر شود و به غدد لنفاوی مجاور یا از طریق جریان خون به اندام های دیگر گسترش یابد. سرطان ممکن است رشد کند و به بافت اطراف سینه شما، مانند پوست یا دیواره قفسه سینه، حمله کند.

انواع مختلف سرطان سینه با سرعت های متفاوتی رشد و گسترش می یابد. برخی از آنها سال ها طول می کشد تا از سینه شما پخش شوند، در حالی که برخی دیگر به سرعت رشد می کنند و گسترش می یابند.

علائم سرطان سینه

توده زیر سینه، که ممکن است احساس کنید یا احساس نکنید، معمولا اولین علامت سرطان سینه است. وقتی ماموگرافی انجام می دهید، پزشک ممکن است متوجه این توده شود. همچنین ممکن است در مراحل اولیه متوجه هیچ علامتی نشوید.

علائم سرطان سینه می تواند شامل موارد زیر باشد:

• یک توده یا ناحیه ضخیم شده در یا نزدیک سینه یا زیر بغل که تا پایان پریود شما طول می کشد
• یک توده، حتی اگر به اندازه یک نخود کوچک به نظر برسد
• تغییر در اندازه، شکل یا انحنای سینه
• ترشح از نوک پستان که می تواند خونی یا شفاف باشد
• تغییرات در پوست سینه یا نوک سینه شما. ممکن است فرورفته، چروکیده، پوسته پوسته یا ملتهب باشد.
• پوست قرمز روی سینه یا نوک سینه
• تغییر در شکل یا موقعیت نوک سینه
• ناحیه ای که با هر ناحیه دیگری در هر سینه متفاوت است
• یک نقطه سخت به اندازه سنگ مرمر در زیر پوست

انواع سرطان سینه

برخی از رایج ترین انواع سرطان سینه عبارتند از:

نوع سرطان سینه In Situ

این نوع سرطان به بخش های دیگر گسترش نیافته است.

• کارسینوم مجرا (DCIS). این کارسینوم مجاری در ابتدایی ترین مرحله (مرحله 0) است. در این مورد، بیماری هنوز در مجاری شیر است. اما اگر این نوع را درمان نکنید، ممکن است تهاجمی شود. اغلب قابل درمان است.
• کارسینوم لوبولار  (LCIS). این فقط در لوبول هایی که شیر مادر را تولید می کنند یافت می شود. این یک سرطان واقعی نیست، اما به این معنی است که احتمال ابتلای شما به سرطان سینه در آینده بیشتر است. اگر آن را دارید، به طور منظم معاینه پستان و ماموگرافی انجام دهید.

سرطان های مهاجم

اینها به بافت سینه اطراف گسترش یافته یا حمله کرده اند.

• کارسینوم مجرای مهاجم یا نفوذی (IDC). این سرطان از مجاری شیر شروع می شود. از دیواره مجرا می شکند و به بافت چربی سینه حمله می کند. این شایع ترین شکل است که 80 درصد موارد تهاجمی را تشکیل می دهد.
• کارسینوم لوبولار مهاجم (ILC). این سرطان از لوبول ها شروع می شود اما به بافت های اطراف یا سایر قسمت های بدن گسترش می یابد. حدود 10 درصد از سرطان های مهاجم سینه را تشکیل می دهد. انواع فرعی این سرطان مهاجم سینه عبارتند از:
• کارسینوم کیستیک آدنوئید (یا آدنوسیستیک). اینها شبیه سلول های موجود در غدد بزاقی شما هستند.
  1. کارسینوم آدنوسکواموس درجه پایین (نوعی کارسینوم متاپلاستیک). این تومور نادر معمولاً به کندی رشد می کند و اغلب با انواع دیگر اشتباه می شود.
  2. کارسینوم مدولاری. تومورهای این نوع نادر توده‌ای نرم و لزج هستند که شبیه بخشی از مغز شما به نام مدولا است.
  3. کارسینوم موسینوس. تومورها در این نوع نادر در حوضچه ای از موسین شناور می شوند، بخشی از مواد لغزنده و لزج که مخاط را می سازد.
  4. کارسینوم پاپیلاری برآمدگی های انگشت مانند این تومورها را از هم جدا می کند. این نوع نادر معمولاً زنانی را که در دوران یائسگی بوده اند، تحت تاثیر قرار می دهد.
  5. سرطان سینه سه گانه منفی. این نوع زمانی اتفاق می افتد که سلول های سرطانی گیرنده های هورمونی مناسبی نداشته باشند. تقریباً 15 درصد از کل سرطان های سینه را تشکیل می دهد. این می تواند در هر سنی اتفاق بیفتد، اما به طور کلی در زنان زیر 40 سال.
  6. کارسینوم توبولار. تومورها کند رشد می کنند و لوله ای شکل هستند.

انواع کمتر رایج عبارتند از:

• سرطان سینه التهابی. این نوع نادر توسط سلول های التهابی در عروق لنفاوی پوست شما ایجاد می شود.
• بیماری پاژه نوک پستان. این نوع آرئول، پوست نازک اطراف نوک پستان شما را تحت تاثیر قرار می دهد.
• فیلود تومورهای سینه. این تومورهای نادر در الگوی برگ مانند رشد می کنند. آنها به سرعت رشد می کنند اما به ندرت در خارج از سینه پخش می شوند.
• آنژیوسارکوم. این سرطان نادر در عروق خونی یا لنفاوی بافت سینه یا پوست پستان شروع می شود. ممکن است پس از پرتودرمانی در ناحیه ای رخ دهد.
• سرطان سینه متاستاتیک. این سرطانی است که به قسمت دیگری از بدن مانند مغز، استخوان یا ریه شما گسترش یافته است.

اپیدمیولوژی سرطان پستان

• در میان زنان، سرطان سینه پس از سرطان پوست، دومین سرطان شایع تشخیص داده شده است. این دومین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان پس از سرطان ریه است.
• زنان سفیدپوست نسبت به سایر نژادها بیشتر به سرطان سینه مبتلا می شوند.
• حدود دو سوم زنان مبتلا به سرطان سینه 55 سال یا بیشتر سن دارند. اکثر بقیه بین 35 تا 54 هستند.
• سرطان سینه از هر 8 زن 1 نفر را در طول زندگی خود مبتلا می کند.
• مردان نیز ممکن است به سرطان سینه مبتلا شوند، اما تنها کمتر از 1 درصد از کل موارد را تشکیل می دهند.
• سالانه حدود 300000 مورد سرطان سینه در ایالات متحده گزارش می شود.
• سالانه بیش از 40000 آمریکایی بر اثر سرطان سینه می میرند که حدود 7 درصد از کل مرگ و میرهای مرتبط با سرطان را شامل می شود.

عوامل خطر سرطان سینه که نمی توانید کنترل کنید

• سن. زنان بالای 50 سال بیشتر از زنان جوان در معرض ابتلا به سرطان سینه هستند.
• نژاد: زنان سیاه پوست بیشتر از زنان سفیدپوست در معرض ابتلا به سرطان سینه قبل از یائسگی هستند.
• سینه های متراکم. اگر بافت همبند سینه‌های شما بیشتر از بافت چربی باشد، دیدن تومورها در ماموگرافی دشوار است.
• سابقه شخصی سرطان. در صورت داشتن برخی بیماری های خوش خیم سینه، شانس شما اندکی افزایش می یابد. اگر قبلاً سرطان سینه داشته باشید، به شدت افزایش می یابند.
• سابقه خانوادگی. اگر یکی از اقوام درجه یک زن (مادر، خواهر یا دختر) سرطان سینه داشته باشد، احتمال ابتلا به این بیماری دو برابر بیشتر است. داشتن دو یا چند بستگان درجه یک با سابقه سرطان سینه، خطر ابتلا به سرطان سینه را حداقل سه برابر افزایش می دهد. این امر به ویژه در صورتی صادق است که قبل از یائسگی سرطان داشته باشند یا هر دو سینه را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین اگر پدر یا برادر شما به سرطان سینه تشخیص داده شده باشد، این خطر می تواند افزایش یابد.
• ژن ها. تغییر در دو ژن BRCA1 و BRCA2 مسئول برخی موارد سرطان سینه در خانواده ها است. از هر 200 زن، 1 نفر یکی از این ژن ها را دارد. در حالی که آنها شما را بیشتر در معرض ابتلا به سرطان قرار می دهند، اما به این معنی نیست که شما قطعاً دچار سرطان خواهید شد. اگر جهش BRCA1 یا BRCA2 دارید، احتمال ابتلا به سرطان سینه تا سن 80 سالگی 7 از 10 است. این ژن‌ها همچنین احتمال ابتلا به سرطان تخمدان را افزایش می‌دهند و با سرطان پانکراس و سرطان سینه مردان مرتبط هستند. سایر جهش‌های ژنی مرتبط با خطر سرطان پستان شامل جهش‌های ژن PTEN، ژن ATM، ژن TP53، ژن CHEK2، ژن CDH1، ژن STK11 و ژن PALB2 است. اینها نسبت به ژنهای BRCA خطر کمتری برای ایجاد سرطان سینه دارند.
• سابقه قاعدگی. احتمال سرطان سینه شما افزایش می یابد اگر:
  قاعدگی شما قبل از 12 سالگی شروع می شود.
  قاعدگی شما تا بعد از 55 سالگی متوقف نمی شود.
• تابش – تشعشع. اگر قبل از 40 سالگی برای سرطان هایی مانند لنفوم هوچکین درمان داشته اید، خطر ابتلا به سرطان سینه در شما افزایش می یابد.
• دی اتیل استیل بسترول (DES). پزشکان بین سال های 1940 تا 1971 از این دارو برای جلوگیری از سقط جنین استفاده کردند. اگر شما یا مادرتان آن را مصرف کرده باشید، احتمال ابتلا به سرطان سینه شما افزایش می یابد.

عوامل خطر سرطان سینه که می توانید کنترل کنید

• فعالیت بدنی. هر چه کمتر حرکت کنید، شانس شما بیشتر است.
• وزن و رژیم غذایی. اضافه وزن بعد از یائسگی شانس شما را افزایش می دهد.
• الکل. نوشیدن منظم الکل – به خصوص بیش از یک نوشیدنی در روز – خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد.
  تاریخچه باروری
  شما اولین فرزند خود را بعد از 30 سالگی به دنیا می آورید.
  شما شیر نمی دهید
  شما حاملگی کامل ندارید.
• مصرف هورمون شانس شما می تواند افزایش یابد اگر:
  از درمان جایگزینی هورمونی که هم شامل استروژن و هم پروژسترون است در طول یائسگی بیش از 5 سال استفاده کنید. این افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه 5 سال پس از توقف درمان به حالت عادی باز می گردد.
  از روش‌های پیشگیری از بارداری خاصی استفاده کنید، از جمله قرص‌های ضدبارداری، واکسن‌ها، ایمپلنت‌ها، IUDS، چسب‌های پوستی یا حلقه‌های واژن حاوی هورمون

با این حال، بیشتر زنانی که در معرض خطر بالای سرطان سینه هستند، به آن مبتلا نمی شوند. از سوی دیگر، 75 درصد از زنانی که به سرطان سینه مبتلا می شوند، هیچ عامل خطر شناخته شده ای ندارند.

نحوه تشخیص سرطان سینه

اگر توده ای را احساس کردید یا چیزی در ماموگرافی ظاهر شد، پزشک فرآیند تشخیص سرطان سینه را آغاز می کند.

آنها در مورد سابقه سلامت شخصی و خانوادگی شما می پرسند. سپس، یک معاینه پستان انجام می دهند و آزمایشاتی را تجویز می کنند که شامل موارد زیر است:

تست های تصویربرداری

پزشک شما از این موارد برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سینه شما استفاده خواهد کرد.

• سونوگرافی. این آزمایش از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از سینه شما استفاده می کند.
• ماموگرافی. این اشعه ایکس دقیق به پزشکان دید بهتری از توده ها و سایر مشکلات می دهد.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). این اسکن بدن از یک آهنربا متصل به رایانه برای ایجاد تصاویر دقیق از داخل سینه ها استفاده می کند.

بیوپسی

برای این آزمایش، پزشک بافت یا مایع را از سینه شما خارج می کند. آن‌ها آن را زیر میکروسکوپ نگاه می‌کنند تا سلول‌های سرطانی را بررسی کنند و در صورت وجود، بدانند که کدام نوع می باشد. رویه های رایج عبارتند از:

• آسپیراسیون با سوزن ظریف این برای توده هایی است که به راحتی قابل دسترسی هستند یا ممکن است با مایع پر شوند.
• بیوپسی با سوزن مرکزی. این نوع از یک سوزن بزرگتر برای برداشتن یک تکه بافت استفاده می کند.
• بیوپسی جراحی (باز). یک جراح کل توده را به همراه بافت سینه مجاور برمی دارد.
• بیوپسی غدد لنفاوی پزشک بخشی از غدد لنفاوی زیر بازوی شما را برمی دارد تا ببیند آیا سرطان گسترش یافته است یا خیر.
• بیوپسی با هدایت تصویر پزشک برای هدایت سوزن از تصویربرداری استفاده می کند.

پزشک می تواند نمونه بیوپسی شما را برای موارد زیر آزمایش کند:

• ویژگی های تومور آیا تهاجمی است یا محلی، مجاری یا لوبولار؟ آیا به غدد لنفاوی شما سرایت کرده است؟ همچنین پزشک حاشیه ها یا لبه های تومور و فاصله آنها از لبه بافت بیوپسی را اندازه گیری می کند که به آن پهنای حاشیه می گویند.
• گیرنده های استروژن (ER) و گیرنده های پروژسترون (PR). این به پزشک می گوید که آیا هورمون های استروژن یا پروژسترون باعث رشد سرطان شما می شود یا خیر. این بر میزان احتمال عود سرطان شما تأثیر می‌گذارد و چه نوع درمانی بیشتر از آن جلوگیری می‌کند.
• HER2. این آزمایش به دنبال ژن گیرنده 2 فاکتور رشد اپیدرمی انسانی است. این آزمایش می تواند به رشد سریع سرطان کمک کند. اگر سرطان شما HER2 مثبت است، درمان هدفمند می تواند یک گزینه درمانی برای شما باشد.
• گرید. این به پزشک می گوید که سلول های سرطانی چقدر متفاوت از سلول های سالم هستند و به نظر می رسد که رشد آنها کندتر است یا سریعتر.
• اونکوتایپ Dx. این آزمایش 16 ژن مرتبط با سرطان و پنج ژن مرجع را ارزیابی می کند تا خطر بازگشت سرطان در طی 10 سال پس از تشخیص را تخمین بزند.
  شاخص سرطان سینه این آزمایش می تواند به پزشک شما کمک کند تا تصمیم بگیرد که چگونه به درمان غدد درون ریز نیاز دارید.
• MammaPrint. این آزمایش از اطلاعات 70 ژن برای پیش بینی خطر بازگشت سرطان استفاده می کند.
• PAM50 (Prosigna). این آزمایش از اطلاعات 50 ژن برای پیش بینی گسترش سرطان استفاده می کند.

آزمایش های آزمایشگاهی

ممکن است آزمایش های خون از جمله:

• شمارش کامل خون (CBC). این تعداد سلول‌های مختلف مانند گلبول‌های قرمز و سفید را در خون شما اندازه‌گیری می‌کند. این به پزشک شما اجازه می دهد تا بداند که آیا مغز استخوان شما همانطور که باید کار می کند یا خیر. در رابطه با آزمایش CBC بیشتر بخوانید.
• شیمی خون. این نشان می دهد که کبد و کلیه شما چقدر خوب کار می کنند. در رابطه با آزمایش خون بیشتر بخوانید.
• آزمایشات هپاتیت. پزشکان گاهی اوقات این کارها را برای بررسی هپاتیت B و هپاتیت C انجام می دهند. اگر عفونت هپاتیت B فعال دارید، ممکن است قبل از شیمی درمانی به دارو برای مبارزه با ویروس نیاز داشته باشید. بدون آن، شیمی درمانی می تواند باعث رشد ویروس شود و به کبد شما آسیب برساند. در رابطه با آزمایش STD بیشتر بخوانید.

مراحل سرطان سینه

مرحله اولیه، مرحله 0 یا سرطان غیرتهاجمی پستان. این بیماری فقط در پستان است، بدون هیچ نشانه‌ای مبنی بر سرایت آن به غدد لنفاوی. (پزشک شما این کارسینوم را محلی می نامد.)
مرحله اول سرطان سینه اندازه سرطان 2 سانتی متر یا کمتر است و گسترش نیافته است.
مرحله IIA سرطان پستان. تومور یکی از موارد زیر است:
کوچکتر از 2 سانتی متر، با درگیری غدد لنفاوی زیر بغل
بزرگتر از 2 اما کمتر از 5 سانتی متر عرض، بدون درگیری غدد لنفاوی
مرحله IIB سرطان سینه. توموری که یا:
بزرگتر از 5 سانتی متر، بدون درگیری غدد لنفاوی زیر بغل
بزرگتر از 2 اما کمتر از 5 سانتی متر عرض، با درگیری غدد لنفاوی
سرطان پستان مرحله IIIA یا سرطان پستان پیشرفته موضعی، هر دو:
تومور بزرگتر از 5 سانتی متر که به غدد لنفاوی زیر بازو یا نزدیک استخوان سینه گسترش یافته است.
تومور هر اندازه با غدد لنفاوی سرطانی که به یکدیگر یا بافت مجاور می چسبند
مرحله IIIB سرطان پستان. تومور با هر اندازه ای که به پوست یا دیواره قفسه سینه گسترش یافته است
مرحله IIIC سرطان پستان. توموری با هر اندازه ای که بیشتر گسترش یافته و غدد لنفاوی بیشتری را درگیر می کند
مرحله IV (متاستاتیک) سرطان سینه. توموری بدون توجه به اندازه که به مکان‌های دور از پستان مانند استخوان‌ها، ریه‌ها، کبد، مغز یا غدد لنفاوی دور گسترش یافته است. در رابطه با آزمایش کبد بیشتر بخوانید.

درمان سرطان سینه

اگر آزمایش‌ها سرطان سینه را نشان دهند، شما و پزشکتان یک برنامه درمانی برای خلاص شدن از شر سرطان ایجاد می‌کنید. این می تواند احتمال بازگشت آن را کاهش دهد و احتمال حرکت آن را در خارج از سینه کاهش دهد. درمان معمولاً در عرض چند هفته پس از تشخیص انجام می شود.

درمان شما به اندازه و محل تومور، نتایج آزمایشات آزمایشگاهی روی سلول های سرطانی و مرحله بیماری بستگی دارد. پزشک معمولاً سن و سلامت عمومی و همچنین احساسات شما را در مورد گزینه های درمانی در نظر می گیرد.

درمان های محلی

اینها سلول های سرطانی را در یک ناحیه خاص مانند سینه شما حذف، تخریب یا کنترل می کنند.

عمل جراحی

جراحی حفظ پستان. جراح فقط قسمتی از سینه را که سرطان دارد همراه با برخی بافت های مجاور برمی دارد. اینکه چقدر آنها را خارج می کنند به مواردی مانند اندازه و محل تومور بستگی دارد. شما همچنین ممکن است آن را به نام های زیر بشنوید:

• لامپکتومی
• کوادرانکتومی
• ماستکتومی جزئی
• ماستکتومی سگمنتال

جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی. پزشک ممکن است غدد لنفاوی زیر بازوی شما را بگیرد تا بفهمد سرطان به آنها سرایت کرده است یا خیر. دو نوع از این جراحی وجود دارد:

• بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان. پزشک یک یا چند غدد لنفاوی را که در آن‌ها احتمال گسترش سرطان وجود دارد، برمی‌دارد.
• تشریح غدد لنفاوی زیر بغل. این شامل گره های بیشتری است، اگرچه معمولاً کمتر از 20.

ماستکتومی. جراح کل سینه را به همراه تمام بافت سینه و گاهی بافت های مجاور را برمی دارد. انواع مختلفی از ماستکتومی وجود دارد:

• ماستکتومی ساده یا کامل جراح تمام سینه شما را برمی دارد، اما غدد لنفاوی زیر بازوی شما را نمی برد، مگر اینکه در بافت سینه باشند.
• ماستکتومی رادیکال اصلاح شده جراح کل سینه شما را به همراه غدد لنفاوی زیر بازو برمی دارد.
• ماستکتومی رادیکال جراح کل سینه و غدد لنفاوی زیر بازو و تا استخوان ترقوه و همچنین عضلات دیواره قفسه سینه زیر سینه شما را برمی دارد.
• ماستکتومی جزئی جراح بافت سرطانی سینه و برخی از بافت های اطراف را برمی دارد – معمولاً بیشتر از لامپکتومی.
• ماستکتومی با حفظ نوک پستان جراح تمام بافت سینه را برمی دارد اما نوک سینه شما را تنها می گذارد.
• ماستکتومی پروفیلاکتیک مقابل اگر سرطان در یک سینه دارید و خطر ابتلا به آن در سینه دیگر زیاد است، ممکن است انتخاب کنید که هر دو سینه را بردارید.

تابش – تشعشع

اینکه آیا به آن نیاز دارید و نوع آن بستگی به نوع عمل جراحی شما دارد، اینکه سرطان شما به غدد لنفاوی یا جای دیگری در بدن شما گسترش یافته است، اندازه تومور و گاهی اوقات به سن شما بستگی دارد. ممکن است یک نوع یا ترکیبی داشته باشید:

تابش پرتو خارجی. این نوع از دستگاهی خارج از بدن شما می آید. شما معمولاً آن را 5 روز در هفته به مدت 5 تا 6 هفته دریافت می کنید. برخی از انواع پرتوهای خارجی عبارتند از:

• پرتودرمانی Hypofractionated. با استفاده از درمان‌های کمتر، معمولاً فقط 3 هفته، دوزهای بزرگ‌تری دریافت می‌کنید.
• پرتودرمانی حین عمل (IORT). در این روش، بلافاصله پس از جراحی حفظ پستان (قبل از بسته شدن زخم) یک دوز بزرگ پرتو در اتاق عمل دریافت می کنید.
• رادیوتراپی سه بعدی منسجم. شما تشعشعات را از ماشین‌های خاصی دریافت می‌کنید که بهتر می‌توانند آن را به سمت ناحیه‌ای که تومور در آن قرار دارد، هدف قرار دهند. شما دو بار در روز به مدت 5 روز درمان خواهید داشت.

پرتودرمانی داخلی (براکی تراپی). در این نوع، پزشک چیزی رادیواکتیو را برای مدت کوتاهی در داخل بدن شما قرار می دهد.

• براکی تراپی بینابینی. پزشک چندین لوله کوچک توخالی به نام کاتتر را در سینه در اطراف ناحیه ای که سرطان در آن قرار داشت وارد می کند. آنها چندین روز در محل می مانند. پزشکان هر روز گلوله های رادیواکتیو را برای دوره های کوتاهی در آنها قرار می دهند.
• براکی تراپی داخل حفره ای. این رایج ترین نوع براکی تراپی برای زنان مبتلا به سرطان سینه است. پزشک از یک کاتتر کوچک برای قرار دادن وسیله ای در داخل سینه شما استفاده می کند. دستگاه گشاد شده و در طول درمان در جای خود باقی می ماند. انتهای دیگر از سینه خارج می شود. پزشک از یک لوله برای قرار دادن منابع تشعشع (اغلب گلوله ها) در دستگاه استفاده می کند. معمولاً این دارو را دو بار در روز به مدت 5 روز به صورت سرپایی دریافت می کنید. پس از آخرین درمان، پزشک دستگاه را خارج می کند.

درمان های سیستمیک

آنها سلول های سرطانی را در سراسر بدن شما از بین می برند یا کنترل می کنند. این درمان ها عبارتند از:

• شیمی درمانی. ممکن است این داروها را به صورت قرص مصرف کنید یا آنها را به داخل رگ تزریق کنید. اگر سرطان سینه پیشرفته دارید، ممکن است درمان اصلی شما باشد. یا می توانید آن را قبل از جراحی (شیمی درمانی نئوادجوانت) یا بعد از جراحی (شیمی درمانی کمکی) دریافت کنید. شیمی درمانی برای درمان سرطان سینه را بخوانید.
• هورمون درمانی. برخی از سرطان ها در پاسخ به برخی هورمون ها رشد می کنند. این داروها مانع از اتصال هورمون‌ها به سلول‌های سرطانی می‌شوند که رشد آنها را متوقف می‌کند.

تعدیل کننده های انتخابی گیرنده استروژن (SERMs)

• تاموکسیفن
• تورمیفن (فارستون)

تجزیه کننده های انتخابی گیرنده استروژن (SERDs)

• الاسترانت (اورسردو)
• فولوسترانت (Faslodex)

مهارکننده های آروماتاز

• آناستروزول (آریمیدکس)
• اگزمستان (آروماسین)
• لتروزول (Femara)

آگونیست های هورمون آزاد کننده هورمون لوتئین کننده (LNRH)

• گوسرلین (زولادکس)
• لوپرولید (لوپرون)

داروهای هدفمند

این داروها تغییراتی را که باعث رشد خارج از کنترل سلول ها می شود، متوقف می کنند.

آنتی بادی های مونوکلونال:

• Ado-trastuzumab emtansine (Kadcyla)
• Fam-trastuzumab deruxtecan (Enhertu)
• مارگتوکسیماب (مارگنزا)
• پرتوزوماب (پرجتا)
• Sacituzumab govitecan (Trodelvy)
• تراستوزوماب (هرسپتین)
• تزریق تراستوزوماب و هیالورونیداز (Herceptin Hylecta)
• تزریق تراستوزوماب، پرتوزوماب و هیالورونیداز (فسگو)

مهارکننده های کیناز:

• لاپاتینیب (Tykerb)
• Neratinib (Nerlynx)
• توکاتینیب (توکیسا)

مهارکننده های CDK4/6:

• Abemaciclib (Verzenio)
• Palbociclib (Ibrance)
• ریبوسیکلیب (کیسکالی)

مهارکننده mTOR:

• Everolimus (Afinitor)

مهار کننده PI3K:

• الپلیسب (پیقری)

مهار کننده های PARP:

• اولاپاریب (لینپارزا)
• تالازوپاریب (Talzenna)

ایمونوتراپی

داروهایی مانند پمبرولیزوماب (Keytruda) یک مهارکننده PD-1، به سیستم ایمنی بدن شما کمک می کند تا با سرطان مبارزه کند.

نابرابری ها در ابتلا به سرطان سینه

زنان سفیدپوست در ایالات متحده بالاترین میزان ابتلا به سرطان سینه را در میان تمام نژادها و قومیت ها دارند، درست بالاتر از زنان سیاه پوست. اما زنان سیاه‌پوست در مقایسه با زنان سفیدپوست ۴۰ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ ناشی از سرطان سینه هستند. این نابرابری از عوامل بسیاری ناشی می شود. یکی از دلایل این است که زنان سیاه‌پوست به طور متوسط در سنین پایین‌تر و با انواع تهاجمی‌تر نسبت به سایر گروه‌ها به سرطان سینه مبتلا می‌شوند. از جمله توضیحات دیگر می توان به فقر، نداشتن بیمه، چاقی و سینه های متراکم اشاره کرد.

زنان آسیایی، اسپانیایی و بومی آمریکا در ایالات متحده نسبت به زنان سفیدپوست و سیاه پوست کمتر به سرطان سینه مبتلا می شوند و همچنین احتمال مرگ ناشی از آن کمتر است.

نحوه پیشگیری از سرطان سینه

این نکات ممکن است به شما در پیشگیری از سرطان سینه کمک کند:

• وزن خود را کنترل کنید. اضافه وزن و اضافه وزن در بزرگسالی احتمال ابتلا به سرطان سینه را پس از یائسگی افزایش می دهد.
• فعال بمانید. ورزش خطر شما را کاهش می دهد. هر هفته 150 دقیقه فعالیت متوسط یا 75 دقیقه سنگین (یا ترکیبی) را هدف گذاری کنید. آن را در طول هفته پخش کنید.
• مصرف الکل را محدود یا حذف کنید. کارشناسان توصیه می کنند که زنان بیش از یک نوشیدنی الکلی در روز مصرف نکنند. این 12 اونس آبجو، 5 اونس شراب، یا 1.5 اونس از الکل های تقطیر شده 80 (الکل سخت) است.
• شیر دادن. طولانی تر بهتر است خطر خود را کاهش دهید.
• هورمون درمانی را بعد از یائسگی محدود کنید. از پزشک خود در مورد گزینه های غیر هورمونی برای درمان علائم خود بپرسید.
• غربالگری کنید. توصیه ها بر اساس سن و خطر و سایر عوامل متفاوت است. برخی از جدیدترین ها عبارتند از:
  گروه ویژه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده:
  40-49: اگر شما و پزشکتان فکر می کنید به آن نیاز دارید، هر 2 سال یک بار ماموگرافی انجام دهید.
  50-74: هر 2 سال یکبار ماموگرافی انجام دهید.
  75+: از پزشک خود بپرسید که آیا باید به انجام ماموگرافی ادامه دهید یا خیر.
  انجمن سرطان آمریکا:
  40-44: اگر شما و پزشکتان فکر می کنید به آن نیاز دارید، یک ماموگرافی سالانه انجام دهید.
  45-54: ماموگرافی سالانه انجام دهید.
  55-74: هر 1 یا 2 سال یکبار ماموگرافی انجام دهید.
  75+: تا زمانی که از سلامت خوبی برخوردار هستید و انتظار می رود 10 سال یا بیشتر عمر کنید، هر سال ماموگرافی انجام دهید.

نحوه مدیریت اگر در معرض خطر هستید

اگر یکی از عوامل خطر سرطان سینه را دارید، با پزشک خود در مورد مواردی صحبت کنید که ممکن است به کاهش درصد ابتلا شما کمک کند. این شامل:

• آزمایش ژنتیک برای جستجوی تغییر در ژن های شما که خطر شما را افزایش می دهد. در رابطه با آزمایش ژنتیک بیشتر بخوانید.
• مراجعه مکرر به پزشک و آزمایش های غربالگری
• داروهایی مانند رالوکسیفن، تاموکسیفن و مهارکننده های آروماتاز
• جراحی برای برداشتن سینه ها یا تخمدان ها