آزمایش سرطان: روش تشخیص، انواع و نحوه انجام

مقدمه: آزمایش سرطان برای تشخیص سرطان، کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرطان موجود، میزان بزرگی آن، گسترش یا احتمال رشد سریع آن، برای دیدن اینکه سرطان چگونه ممکن است به درمان های خاص پاسخ دهد مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال، درمان های هدفمند، برای بررسی سلامت عمومی خود قبل از جراحی و برای اینکه ببینید چقدر به درمان پاسخ می دهید و … استفاده می شود. به بیان دیگر غربالگری سرطان به آزمایش هایی اطلاق می شود که قبل از بروز علائم، علائم سرطان را بررسی می کنند. مطالعات نشان می‌دهند که برخی از آزمایش‌های غربالگری به تشخیص زودهنگام سرطان کمک می‌کنند، درنتیجه درمان آن آسان‌تر و نتیجه بخش خواهد بود. آزمایش های غربالگری سرطان راهی برای کشف سلول های سرطانی یا علائم اولیه سرطان هستند.

1- آزمایش سرطان چیست؟

آزمایش سرطان بیشتر به آزمایش های خون برای تشخیص سرطان مربوط می شود. آزمایش خون سرطان ممکن است به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما در تشخیص سرطان کمک کند.

اگر ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما نگران است که ممکن است سرطان داشته باشید، احتمالا برای اطمینان به آزمایش های بیشتری نیاز داشته باشید. آزمایش خون سرطان اغلب بخشی از این فرآیند است.

نمونه های گرفته شده برای آزمایش خون سرطان در آزمایشگاه از نظر علائم سرطان مورد آزمایش قرار می گیرند. هنگامی که نمونه ها زیر میکروسکوپ مشاهده می شوند، ممکن است سلول های سرطانی واقعی را نشان دهند. سایر آزمایشات خون ممکن است پروتئین یا سایر مواد ساخته شده توسط سرطان را پیدا کند. آزمایش خون همچنین می تواند به پزشک شما بگوید که اندام های شما چقدر خوب کار می کنند.

اکثر آزمایشات خون به تنهایی برای تشخیص سرطان استفاده نمی شوند. اما آنها می توانند سرنخ هایی ارائه دهند که ممکن است تیم مراقبت های بهداشتی شما را به تشخیص سوق دهد. بنابراین به روش های دیگری در تشخیص نیاز است که در ادامه به آنها می پردازیم.

2- غربالگری سرطان چیست؟

غربالگری سرطان به آزمایش هایی اطلاق می شود که قبل از بروز هر گونه علائمی، به بررسی علائم سرطان می پردازند. مطالعات نشان می‌دهند که برخی از آزمایش‌های غربالگری به یافتن سرطان در مراحل اولیه کمک می‌کنند، زمانی که احتمالاً درمان آن آسان‌تر است. اگر پزشک به شما توصیه می‌کند که آزمایش غربالگری انجام دهید، مهم است که توصیه‌های او را به خاطر بسپارید به این معنی که فکر می‌کنند سرطان دارید. اکثر افراد تا سن 40 سالگی نیازی به آزمایشات غربالگری سرطان ندارند. افراد در معرض خطر سرطان ممکن است غربالگری سرطان را زودتر شروع کنند. اگر فکر می کنید در معرض خطر ابتلا به سرطان هستید، از پزشک در مورد آزمایش های غربالگری سرطان سوال کنید.

3- مزایا و معایب تست های غربالگری سرطان

مزایا

• غربالگری سرطان ممکن است تغییراتی را در بدن شما پیدا کند که می تواند به سرطان تبدیل شود.
• آزمایش های غربالگری سرطان را زود و قبل از بروز علائم نشان می دهد.
• آزمایشات غربالگری ممکن است به یافتن سرطان قبل از گسترش آن کمک کند.

معایب

تست های غربالگری سرطان همیشه دقیق نیستند. نتیجه آزمایش ممکن است نشان دهد که سرطان دارید در حالی که ندارید. این یک نتیجه مثبت کاذب است. از سوی دیگر، آزمایش شما ممکن است نشان دهد که سرطان ندارید. این یک نتیجه منفی کاذب است.

4- نحوه تشخیص سرطان

نحوه تشخیص سرطان استخوان

غربالگری سرطان

تشخیص سرطان در مراحل اولیه اغلب بهترین شانس را برای درمان فراهم می کند. با در نظر گرفتن این موضوع، با پزشک خود در مورد اینکه چه نوع غربالگری سرطان ممکن است برای شما مناسب باشد، صحبت کنید.

برای چند سرطان، مطالعات نشان می‌دهد که آزمایش‌های غربالگری می‌توانند با تشخیص زودهنگام سرطان جان انسان‌ها را نجات دهند. برای سایر سرطان‌ها، آزمایش‌های غربالگری فقط برای افراد با خطر افزایش یافته توصیه می‌شود.

بسیاری از سازمان‌های پزشکی و گروه‌های حامی بیمار توصیه‌ها و دستورالعمل‌هایی برای غربالگری سرطان دارند. دستورالعمل های مختلف را با پزشک خود مرور کنید و با هم می توانید بر اساس فاکتورهای خطر سرطان خود بهترین را برای شما تعیین کنید.

تشخیص سرطان با غربالگری

پزشک شما ممکن است از یک یا چند روش غربالگری برای تشخیص سرطان استفاده کند:

• معاینه بدنی. پزشک ممکن است مناطقی از بدن شما را برای توده هایی که ممکن است نشان دهنده سرطان باشد، احساس کند. در طول معاینه فیزیکی، پزشک شما ممکن است به دنبال ناهنجاری هایی مانند تغییر رنگ پوست یا بزرگ شدن اندام باشد که ممکن است نشان دهنده وجود سرطان باشد.
• تست های آزمایشگاهی. آزمایش‌های آزمایشگاهی، مانند آزمایش ادرار و خون، ممکن است به پزشک شما کمک کند تا ناهنجاری‌های ناشی از سرطان را شناسایی کند. به عنوان مثال، در افراد مبتلا به لوسمی، یک آزمایش خون معمول به نام شمارش کامل خون ممکن است تعداد یا نوع غیرعادی گلبول های سفید خون را نشان دهد.
• تست های تصویربرداری. آزمایش های تصویربرداری به پزشک شما اجازه می دهد تا استخوان ها و اندام های داخلی شما را به روشی غیرتهاجمی بررسی کند. تست های تصویربرداری مورد استفاده در تشخیص سرطان ممکن است شامل توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن، اسکن استخوان، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)، اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET)، سونوگرافی و اشعه ایکس و غیره باشد.
• بیوپسی. در طول بیوپسی، پزشک نمونه ای از سلول ها را برای آزمایش در آزمایشگاه جمع آوری می کند. روش های مختلفی برای جمع آوری نمونه وجود دارد. اینکه کدام روش بیوپسی برای شما مناسب است به نوع سرطان و محل آن بستگی دارد. در بیشتر موارد، بیوپسی تنها راه برای تشخیص قطعی سرطان است.
• آزمایشات ژنتیکی برای سرطان. اگر فردی در خانواده بیولوژیکی شما دارای یک نوع سرطان ارثی باشد، ممکن است ارائه دهنده شما آزمایشات ژنتیکی را توصیه کند تا ببیند آیا خطر ابتلا به آن سرطان در شما افزایش یافته است یا خیر. در رابطه با آزمایش ژنتیک بیشتر بخوانید.

در آزمایشگاه، پزشکان به نمونه های سلولی زیر میکروسکوپ نگاه می کنند. سلول های طبیعی یکنواخت، با اندازه های مشابه و سازماندهی منظم به نظر می رسند. سلول های سرطانی با اندازه های متفاوت و بدون سازماندهی ظاهری منظم تر به نظر می رسند.

مراحل سرطان

هنگامی که سرطان تشخیص داده شد، پزشک برای تعیین میزان (مرحله) سرطان شما کار خواهد کرد. پزشک شما از مرحله سرطان برای تعیین گزینه های درمانی و شانس شما برای درمان استفاده می کند.

آزمایش‌ها و روش‌های مرحله‌بندی ممکن است شامل آزمایش‌های تصویربرداری، مانند اسکن استخوان یا اشعه ایکس، برای مشاهده اینکه آیا سرطان به سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته است یا خیر.

مراحل سرطان با اعداد 0 تا 4 نشان داده می شوند که اغلب به صورت اعداد رومی 0 تا IV نوشته می شوند. اعداد بالاتر نشان دهنده سرطان پیشرفته تر است. برای برخی از انواع سرطان، مرحله سرطان با استفاده از حروف یا کلمات نشان داده می شود.

5- انواع آزمایش سرطان

انواع اصلی آزمایش های سرطان عبارتند از:

آزمایشات خون

آزمایش خون می تواند سلامت عمومی شما را بررسی کند و عملکرد کلیه ها و کبد شما را بررسی کند. آنها همچنین می توانند تعداد سلول های خونی مختلف را بررسی کنند و گاهی به تشخیص سرطان یا سایر بیماری ها کمک کنند. در رابطه با آزمایش کلیه و آزمایش کبد بیشتر بخوانید.

اسکن و اشعه ایکس

اشعه ایکس و اسکن، تصویری از داخل بدن شما می دهد. آنها عمدتاً برای تشخیص سرطان استفاده می شوند. معمولاً سریع و بدون درد هستند.

اگر باردار، شیرده یا دیابتی هستید، قبل از انجام عکسبرداری با اشعه ایکس یا اسکن، به پزشک و تکنسین خود اطلاع دهید.

• سونوگرافی آنورکتال Anorectal ultrasound scan
• اشعه ایکس باریم Barium X-rays
• اسکن استخوان Bone scans
• سی تی اسکن CT scan
• سی تی کولونوگرافی CT colonography
• اسکن سونوگرافی اندوبرونشیال (EBUS) و اسکن اولتراسوند آندوسکوپی (EUS) Endobronchial ultrasound scan (EBUS) and Endoscopic ultrasound scan (EUS)
• ماموگرافی (اشعه ایکس پستان) Mammogram (breast X-ray)
• اسکن ام‌آرآی MRI scan
• اسکن پت PET scan
• اسکن سونوگرافی Ultrasound scans
• ویدئو فلوروسکوپی Video fluoroscopy

تست های اسکوپینگ

محدوده زمانی است که یک لوله با یک دوربین به داخل بدن شما می رود تا به پزشک شما اجازه دهد ببیند چه اتفاقی می افتد. اسکوپ‌ها همچنین می‌توانند ابزارهای متصل داشته باشند تا پزشک شما بتواند از سلول‌ها نمونه برداری کند. از اسکوپ ها می توان برای تشخیص سرطان یا دادن اطلاعات بیشتر در مورد سرطان پس از تشخیص به پزشک استفاده کرد.

• برونکوسکوپی Bronchoscopy
• کولونوسکوپی Colonoscopy
• کولپوسکوپی Colposcopy
• سیتوسکوپی Cytoscopy
• آندوسکوپی Endoscopy
• سونوگرافی آندوسکوپی (EUS) و سونوگرافی اندوبرونشیال (EBUS) Endoscopic ultrasound scan (EUS) and Endobronchial ultrasound scan (EBUS)
• لاپاراسکوپی و لاپاراتومی Laparoscopy and laparotomy
• مدیاستینوسکوپی Mediastinoscopy

بیوپسی

بیوپسی نمونه کوچکی از بافت برداشته شده از بدن است. این نمونه توسط دکتری به نام پاتولوژیست زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود تا ببیند آیا حاوی سلول‌های سرطانی است یا اینکه اطلاعاتی در مورد نوع سرطان و نحوه رشد آن به پزشک ارائه شود (درجه سرطان).

نمونه‌های بیوپسی اغلب در طول آزمایش‌های اسکوپی با استفاده از ابزار خاصی که به اسکوپ داخل بدن شما متصل می‌شود، گرفته می‌شود. همچنین ممکن است در حین جراحی یا با استفاده از سوزن نمونه برداری شود.

بیوپسی سوزنی

بیوپسی سوزنی زمانی است که پزشک از یک سوزن برای نمونه برداری از سلول ها یا بافت از ناحیه آسیب دیده استفاده می کند. دو بیوپسی سوزنی رایج عبارتند از: آسپیراسیون با سوزن ظریف و بیوپسی با سوزن مرکزی.

روش آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA) معمولاً سخت تر از آزمایش خون نیست. می توانید قبل از عمل تزریق بی حسی موضعی انجام دهید.

بیوپسی با سوزن مرکزی می تواند بافت بیشتری را نسبت به نمونه برداری با سوزن ظریف حذف کند. با بیوپسی سوزنی هسته، پزشک از یک سوزن توخالی برای نمونه برداری از بافت از ناحیه استفاده می کند. یک بی‌حسی موضعی معمولاً قبل از بیوپسی با سوزن مرکزی داده می‌شود.

اگر توده نزدیک سطح بدن شما باشد و به راحتی به آن دسترسی پیدا کنید، پزشک با احساس توده، سوزن را در جای خود قرار می دهد. اگر توده عمیق‌تر یا سخت‌تر احساس شود، از اسکن اولتراسوند یا سی‌تی اسکن برای هدایت سوزن به محل مناسب استفاده می‌کنند.

پزشک مقداری بافت و/یا مایع را از توده وارد سرنگ می‌کند. دکتری به نام پاتولوژیست بافت بیوپسی را از نظر سلول های سرطانی بررسی می کند.

انواع دیگر بیوپسی

انواع دیگر بیوپسی عبارتند از:

• آسپیراسیون مایع شکمی / آسپیراسیون جنب Abdominal fluid aspiration / Pleural aspiration
• بیوپسی مغز استخوان Bone marrow biopsy
• بیوپسی مغز Brain biopsy
• بیوپسی کبد Liver biopsy
• پونکسیون کمری Lumbar puncture
• بیوپسی غدد لنفاوی Lymph node biopsy
• بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان (ملانوم، پستان) Sentinel lymph node biopsy (melanoma, breast)
• بیوپسی پروستات با سوزن ترانس رکتوم (TRUS) Trans-rectal needle (TRUS) biopsy of the prostate
• بیوپسی اکسیزیون با هدایت سیمی Wire-guided excision biopsy

آزمایش هایی برای بررسی سلول ها و ژن ها

• تست های ایمونوفنوتایپینگ / سیتوژنتیک
• تست Oncotype DX

تست های عملکرد قلب و ریه

• تست های عملکرد ریه
• نوار قلب
• اکوکاردیوگرافی (ECHO)

6- چه آزمایش های خونی برای تشخیص سرطان استفاده می شود؟

آزمایش های خون مخصوص سرطان

با اینکه انواع مختلفی از سرطان وجود دارد، چیزی که تقریباً در همه انواع آن مشترک هستند این است که با موفقیت در مراحل اولیه تشخیص داده می شوند. البته انجام آزمایشات تشخیصی برای تشخیص و درمان زودهنگام ضروری است. این شامل تعدادی آزمایش خون است که می تواند وجود سرطان را در بدن نشان دهد. در اینجا، ما در مورد رایج ترین آزمایش های خون سرطان و اینکه چگونه می توانند به پزشکان در تشخیص این بیماری خطرناک کمک کنند، بحث خواهیم کرد.

آیا آزمایش شمارش کامل خون (CBC) سرطان را تشخیص می دهد؟

این آزمایش خون رایج، میزان و وضعیت انواع مختلف سلول‌های خونی را در یک نمونه خون، از جمله گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها اندازه‌گیری می‌کند.

در حالی که برای بسیاری از اهداف دیگر استفاده می شود، این آزمایش همچنین می تواند با شناسایی سلول های غیر طبیعی در خون یا مقادیر غیرطبیعی سلول های معمولی به تشخیص برخی سرطان های خون مانند لوسمی و لنفوم کمک کند. همچنین می‌تواند در تعیین اینکه آیا سرطان به مغز استخوان گسترش یافته است یا خیر، و همچنین نظارت بر پیشرفت و/یا عوارض جانبی درمان‌های سرطان مفید باشد.

در رابطه با آزمایش CBC بیشتر بخوانید.

آزمایشات نشانگر تومور خون چیست؟

تومور مارکرها مواد شیمیایی هستند که توسط سلول های تومور یا سیستم ایمنی در پاسخ به سرطان ساخته می شوند. آزمایش‌های مختلفی را می‌توان برای شناسایی نشانگرهای تومور در خون مورد استفاده قرار داد که به پزشک شما نشان می‌دهد که ممکن است سرطان در بدن وجود داشته باشد. در میان متداول‌ترین آزمایش‌های نشانگر تومور می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آزمایش آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) – معمولاً به عنوان یک ابزار غربالگری برای تشخیص زودهنگام سرطان پروستات استفاده می شود، آزمایش PSA سطح پروتئین تولید شده توسط سلول های غده پروستات به نام آنتی ژن اختصاصی پروستات را در خون اندازه گیری می کند. افزایش سطح PSA می تواند نشانه اولیه ابتلا به سرطان پروستات را به پزشک شما بدهد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که تعدادی از شرایط خوش خیم پروستات نیز می توانند باعث افزایش سطح PSA شوند.
• آزمایش آنتی ژن کارسینومبریونیک (CEA) – این آنتی ژن در حالی که در جنین در حال رشد وجود دارد، به طور معمول در خون بزرگسالان سالم وجود ندارد. هنگامی که با آزمایش CEA در خون تشخیص داده شود، می تواند وجود یکی از چندین نوع سرطان، از جمله سرطان روده بزرگ، رکتوم، پانکراس، سینه، تخمدان یا ریه را نشان دهد.
• آزمایش AFP (آلفا-فتوپروتئین) – در حالی که این آنتی ژن در خون زنان باردار سالم یافت می شود، از آنجایی که در اثر رشد جنین تولید می شود، به طور معمول در مردان بالغ یا زنان غیر باردار وجود ندارد. هنگامی که با آزمایش AFP تشخیص داده می شود، می تواند نشانه سرطان هایی باشد که شامل سرطان کبد، بیضه یا تخمدان می شود.
• آزمایش آنتی ژن سرطانی 125 (CA-125) – این آنتی ژن به عنوان نشانگر تومور برای سرطان تخمدان استفاده می شود. پروتئین موجود در سطح بسیاری از سلول های سرطان تخمدان، آزمایش خون برای اندازه گیری سطح این آنتی ژن برای کمک به تشخیص سرطان تخمدان، نظارت بر پیشرفت درمان سرطان تخمدان و تشخیص عود بیماری استفاده می شود.
• آزمایش آنتی ژن سرطان 19-9 (CA 19-9) – این آزمایش خون به دنبال آنتی ژن هایی در جریان خون است که به عنوان نشانگر سرطان پانکراس استفاده می شود. می توان از آن برای کمک به تشخیص سرطان لوزالمعده و همچنین برای نظارت بر پیشرفت درمان استفاده کرد.
• آزمایش آنتی ژن سرطانی 27.29 (CA 27.29) – آزمایش خون CA 27.29 سطح آنتی ژن CA 27.29 را در جریان خون اندازه گیری می کند که نشانه سرطان سینه است. این آزمایش تنها آزمایش خونی است که مختص سرطان سینه است و برای کمک به تشخیص، نظارت بر درمان و تشخیص گسترش سرطان سینه به سایر قسمت‌های بدن استفاده می‌شود.
• آزمایش گنادوتروپین کوریونی انسانی (hCG) – یک شاخص شناخته شده از اوایل بارداری، hCG نیز توسط برخی از سلول های سرطانی تولید می شود و به عنوان یک نشانگر تومور در نظر گرفته می شود و به تشخیص سرطان سلول های زایا در مردان و زنان غیر باردار کمک می کند. سرطان‌های سلول زاینده تومورهایی هستند که از تخمک یا اسپرم ایجاد می‌شوند، از جمله سرطان‌های بیضه و تخمدان. در رابطه با آزمایش بارداری بیشتر بخوانید.
• آزمایش پروتئین خون – آزمایش خونی که پروتئین های غیر طبیعی سیستم ایمنی بدن (ایمونوگلوبولین ها) را در جریان خون بررسی می کند. آزمایش پروتئین خون برای تشخیص مولتیپل میلوما، سرطان خون استفاده می شود. در رابطه با سرطان خون بیشتر بخوانید

در مورد آزمایش خون برای سرطان سینه چه باید بدانید؟

هر سال به بیش از 200000 زن در ایالات متحده گفته می شود که سرطان سینه دارند. از سوی دیگر، با ادامه تحقیقات و پیشرفت در تشخیص و درمان، مرگ و میر ناشی از این بیماری در حال کاهش است.

نرخ بقای پنج ساله برای زنان مبتلا به سرطان سینه در سال 1974 75٪ بود. امروزه این میزان به 90٪ نزدیک شده است. با وجود این واقعیت که سرطان سینه دومین علت شایع مرگ ناشی از سرطان در زنان و عامل اصلی مرگ ناشی از سرطان در زنان 40 تا 55 ساله است، این پیشرفت واقعی است. بسیاری از ما فردی را می شناسیم که سرطان سینه داشته یا داشته است.

با این حال، همانطور که یکی از مجریان رسانه می گوید سرطان یک کلمه است، نه یک جمله، همانطور که در حکم اعدام وجود دارد. در واقع، امروزه برخی از انواع سرطان سینه تحت شرایط مدیریتی مانند بیماری قلبی و دیابت هستند و این واقعیت مهم همچنان باقی است: اکثر سرطان ها، از جمله سرطان سینه، در صورت تشخیص زودهنگام قابل درمان هستند.

علائم و نشانه های سرطان سینه چیست؟

در حالی که پیدا کردن یک توده در سینه یا ظاهر شدن یک توده در ماموگرافی به طور خودکار به معنای ابتلا به سرطان نیست، بلکه نشان دهنده نیاز به ارزیابی بیشتر است. سایر شرایطی که می توانند باعث ایجاد توده در سینه شوند عبارتند از کیست، تومورهای خوش خیم و برخی اختلالات غیر سرطانی.

طبق گفته کلینیک مایو، شایع ترین علامت سرطان سینه، وجود توده یا ضخیم شدن در یک سینه است که می توان آن را احساس کرد. ممکن است بدون درد باشد، یا ممکن است با درد همراه باشد. بسیاری از توده های سرطانی سفت و با حاشیه های نامنظم هستند و در قسمت بالایی سینه نزدیک زیر بغل ایجاد می شوند. در مراحل اولیه سرطان، ممکن است علائم یا علائم دیگری وجود نداشته باشد.

از آنجایی که حتی یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی با تجربه همیشه نمی‌تواند خوش‌خیم یا بدخیم بودن توده را تشخیص دهد، تمام توده‌ها و تغییرات در پستان باید با یک تاریخچه پزشکی کامل، معاینه فیزیکی و آزمایش‌های تصویربرداری بررسی و ارزیابی شوند. در صورت نیاز به مطالعات بیشتر، بیوپسی ممکن است ضروری باشد. تشخیص سرطان سینه به طور کلی یک روش گام به گام است که می تواند چندین روز طول بکشد. بسیاری از زنان می گویند بدترین قسمت انتظار و عدم اطمینان از اینکه بدانند سرطان دارند یا نه است.

در رابطه با سرطان سینه بیشتر بدانید.

آیا مردان نیاز به آزمایش سرطان سینه دارند؟

پاسخ این است که بله، هر چند غیر معمول است. تنها حدود 1 درصد از تمام سرطان‌های سینه در مردان اتفاق می‌افتد، اما در صورت بروز، مشابه سرطان سینه در زنان است.

مردان مبتلا به سرطان سینه معمولا مسن تر هستند و ممکن است جهش ژن BRCA مشابه زنان را داشته باشند. گاهی اوقات آنها با توده پستان بدون درد، عقب افتادن نوک پستان، ترشحات نوک سینه یا خونریزی ظاهر می شوند اما مانند زنان ممکن است هیچ علامت یا علامتی نداشته باشند. درمان استاندارد ممکن است شامل ماستکتومی باشد و میزان بقا در مردان مبتلا به سرطان سینه مشابه زنان است.

عوامل خطر برای مردان عبارتند از:

• سابقه خانوادگی، به ویژه با جهش ژنی ارثی
• قرار گرفتن در معرض تشعشع
• ناباروری
• ناهنجاری های بیضه
• مشکلات کبدی
• ناهنجاری های کروموزوم جنسی

آیا آزمایش خون به تشخیص سرطان تخمدان کمک می کند؟

خطر ابتلا به سرطان تخمدان در طول زندگی یک زن 1 در 79 و خطر مرگ ناشی از سرطان تهاجمی تخمدان 1 در 109 است.

آزمایشات سرطان تخمدان چیست؟

بر خلاف سرطان های دیگر، مانند سرطان سینه، هیچ آزمایش غربالگری واقعی و قابل اعتمادی برای سرطان تخمدان وجود ندارد. با این حال، تحقیقات در مورد یک یا چند روش غربالگری ادامه دارد. متداول‌ترین آزمایش‌های اولیه برای بررسی سرطان تخمدان عبارتند از:

• معاینات لگنی
• سونوگرافی ترانس واژینال
• آزمایش خون CA-125

در طول معاینه لگن، پزشک انگشت خود را در حالی که شکم شما را فشار می دهد وارد واژن شما می کند. پزشک به دنبال بزرگ شدن تخمدان یا حساسیت روی تخمدان است. این یافته لزوماً نشان دهنده سرطان نیست. چنین یافته‌هایی می‌تواند زمانی که یک زن کیست غیرسرطانی یا خوش‌خیم روی تخمدان دارد نیز ظاهر شود. همچنین، سرطان تخمدان در مراحل اولیه خود می تواند بسیار کوچک باشد که با استفاده از این روش احساس نمی شود.

باید توجه داشته باشید که آزمایش پاپ اسمیر سرطان دهانه رحم را بررسی می کند و سرطان تخمدان را آزمایش نمی کند. بنابراین توجه به بدن و انجام معاینات منظم لگن بسیار مهم است.

یکی دیگر از معاینات مرتبط و مهم که باید در زنان 35 سال به بالا انجام شود، معاینه رکتوواژینال است. در اینجا پزشک انگشت خود را به طور همزمان در رکتوم و واژن قرار می دهد تا دوباره احساس تورم یا حساسیت غیر معمول داشته باشد.

برای سونوگرافی ترانس واژینال، یک گرز در داخل واژن قرار داده می شود تا به تخمدان ها و رحم نزدیک شود. سپس امواج صوتی از عصا به بدن زن ساطع می شود. این امواج صوتی سپس از اندام هایی مانند تخمدان ها به عقب باز می گردند تا تصویری تولید کنند. به این ترتیب، پزشک می تواند تخمدان و هر توده یا کیستی را که ممکن است در داخل یا چسبیده به آن باشد، «دید» کند. این آزمایش نمی تواند به پزشک شما بگوید که آیا توده ای که مشاهده می شود واقعاً سرطانی است یا خیر.

آزمایش خون CA-125 برای تشخیص سطح پروتئین، CA-125، که به عنوان “تومور مارکر” شناخته می شود، استفاده می شود. این آزمایش گاهی اوقات می تواند برای شناسایی سرطان تخمدان مفید باشد زیرا سلول های سرطانی در تخمدان این پروتئین را در بدن آزاد می کنند. با این حال، شرایط دیگری وجود دارد که به سرطان تخمدان مربوط نمی شود و می تواند باعث سطوح بالاتر CA-125 در بدن شما شود. به همین دلیل، زنانی که در معرض خطر ابتلا به سرطان تخمدان نیستند یا علائم سرطان تخمدان را نشان نمی دهند، اغلب این آزمایش را انجام نمی دهند.

آزمایش های سرطان پروستات

مردان با سن 45 سال و بالاتر تعیین شده اند، باید سالانه معاینه دیجیتالی رکتوم را انجام دهند. آزمایش خون برای سرطان پروستات وجود دارد. اگر 45 ساله هستید، از یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی بپرسید که آیا باید آزمایش خون آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) انجام دهید. در رابطه با سرطان پروستات بیشتر بخوانید.

آزمایش های سرطان دهانه رحم

به گفته موسسه ملی سرطان، استفاده از تست پاپ اسمیر برای غربالگری سرطان دهانه رحم باعث شده است که زنان در اثر این بیماری تشخیص داده شوند یا جان خود را از دست بدهند.

اینها دستورالعمل های غربالگری سرطان دهانه رحم هستند:

• غربالگری باید از 21 سالگی شروع شود.
• افراد 21 تا 29 ساله باید هر سه سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر را انجام دهند.
• افراد 30 ساله و بالاتر باید هر پنج سال یک بار آزمایش پاپ اسمیر و آزمایش ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) را انجام دهند. HPV عامل خطر سرطان دهانه رحم است.
• ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی اغلب آزمایش های HPV و تست پاپ اسمیر را همزمان انجام می دهند. افراد در این گروه سنی که آزمایش HPV انجام نمی دهند باید هر سه سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر را انجام دهند. در رابطه با آزمایش HPV بیشتر بخوانید.

تست های سرطان ریه

سرطان ریه عامل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در آمریکا است. محققان پزشکی می دانند که برخی از عوامل خطر خطر ابتلا به سرطان ریه را در افراد افزایش می دهد. این افراد ممکن است بخواهند غربالگری سرطان ریه را انجام دهند. تا به امروز، تنها یک شکل از غربالگری سرطان ریه – توموگرافی کامپیوتری با دوز کم (LDCT) – به نظر می رسد خطر مرگ ناشی از سرطان ریه را کاهش می دهد.

آزمایشات سرطان کولورکتال

افراد 45 ساله و بالاتر باید به طور منظم آزمایش های غربالگری سرطان کولورکتال (کولون) را انجام دهند. این موارد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آزمایش مدفوع (مدفوع): این آزمایش ها به دنبال جهش های خونی و/یا ژنتیکی در مدفوع شما هستند.
• سیگموئیدوسکوپی: این آزمایش به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی اجازه می دهد تا داخل روده بزرگ (سیگموئید) و کولون شما را بررسی کنند.
• کولونوسکوپی: ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از یک دوربین انعطاف پذیر برای مشاهده داخل روده بزرگ و راست روده استفاده می کنند.
• کولونوسکوپی مجازی: این تست یک توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن است که به دنبال پولیپ در روده بزرگ و راست روده شما می‌گردد.

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است غربالگری زودهنگام را برای افراد در معرض خطر سرطان روده بزرگ توصیه کنند. عوامل خطر عبارتند از:

• داشتن اعضای بیولوژیکی خانواده با سابقه سرطان کولورکتال.
• برداشتن پولیپ های پیشرفته در غربالگری قبلی سرطان.
• ابتلا به بیماری التهابی روده
• داشتن شرایط ارثی مانند سندرم لینچ یا پولیپ آدنوماتوز خانوادگی.

7- علائم هشدار دهنده اولیه سرطان و عوامل خطر چیست؟

ممکن است شما را شگفت زده کند، اما سلول های سرطانی در همه ما نهفته است. به این دلیل که بدن یک موجود زنده است که تک تک سلول ها را کاملاً کامل تولید نمی کند. هنگامی که این سلول های معیوب شروع به تکثیر غیرقابل کنترل می کنند، یک تومور تشکیل می شود.

از هر چهار نفر یک نفر بر اثر سرطان می میرند، اما این بدان معناست که سه چهارم جمعیت این کار را نمی کنند. بنابراین در حالی که سرطان یک بیماری بزرگ است و هرگز نباید آن را ساده گرفت، اما همه را تحت تأثیر قرار نمی دهد، حتی کسانی که ممکن است در معرض خطر باشند. علاوه بر این، امروزه بسیاری از سرطان ها با تعداد فزاینده ای از افراد در حال بهبودی و حتی بدون سرطان قابل زنده ماندن هستند. تشخیص زودهنگام و پیروی از توصیه های پزشک برای آزمایش های منظم کلیدی است.

8- سوالات متداول در مورد آزمایش خون غربالگری سرطان

علائم هشدار دهنده کلی سرطان چیست؟

در حالی که هر علامت مداوم نیاز به توجه پزشکی دارد، مراقب این علائم و نشانه‌هایی باشید که می‌تواند نشان‌دهنده یک بیماری جدی، از جمله یک بدخیمی باشد:

• کاهش وزن بی دلیل همراه با کاهش ناگهانی اشتها که با وجود تغذیه خوب ادامه می یابد.
• تب با درجه پایین مداوم
• خستگی که با استراحت از بین نمی رود.
• تغییرات پوستی از جمله زخم هایی که بهبود نمی یابند.
• گرفتگی صدا یا سرفه مزمن؛ به خصوص با مشکل بلع
• خونریزی غیر معمول
• درد غیر قابل توضیح
• لکه های سفید در دهان.

یک ناحیه توده یا ضخیم که از طریق پوست قابل لمس است..

برخی از عوامل خطر شناخته شده چیست؟

تحقیقات نمی تواند توضیح دهد که چرا یک نفر به سرطان مبتلا می شود و دیگری نه. همچنین نمی دانیم که داشتن یک یا چند عامل خطر منجر به سرطان می شود. اما ما می دانیم که برخی از افراد به دلیل موارد زیر در معرض خطر بیشتری هستند:

• استفاده از تنباکو – از جمله تنباکو و تنباکوی جویدنی. احتمال ابتلا به سرطان ریه و سایر انواع سرطان در افراد سیگاری بیشتر از افراد غیرسیگاری است.
• سن – خطر ابتلا به سرطان با افزایش سن افزایش می یابد. بیشتر سرطان ها بعد از 65 سالگی اتفاق می افتد.
• قرار گرفتن در معرض تشعشعات، مواد شیمیایی خاص و سایر مواد سمی – پرتوهای یونیزان از اشعه ایکس، گاز رادون و سایر منابع می تواند باعث آسیب سلولی شود. قرار گرفتن در معرض آزبست، بنزن، بنزیدین، نیکل و سایر مواد شیمیایی در محل کار نیز از عوامل سرطان زا هستند.
• برخی از ویروس ها و باکتری ها – عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یکی از علل سرطان دهانه رحم است و خطر ابتلا به انواع دیگر سرطان را افزایش می دهد. HIV باعث ایدز می شود و باکتری پیلوری می تواند باعث زخم معده و سرطان در پوشش معده شود.
• هورمون ها – انواع خاصی می توانند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهند. در رابطه با آزمایش هورمون بیشتر بخوانید.
• سابقه خانوادگی سرطان – از آنجایی که سرطان ها به دلیل جهش در ژن ها ایجاد می شوند، برخی سرطان ها و عوامل خطر می توانند از والدین به فرزند منتقل شوند. به عنوان مثال، سرطان سینه و ملانوما بیشتر در خانواده هایی با جهش ژنی مشابه رخ می دهد.
• قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید – اشعه ماوراء بنفش خورشید، لامپ های خورشیدی و اتاق های برنزه کننده باعث پیری زودرس پوست و مستعد ابتلا به سرطان پوست می شود.
• چاقی با رژیم غذایی نامناسب و عدم فعالیت بدنی – مطالعات نشان می دهد که افرادی که رژیم غذایی پرچرب دارند، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ، رحم و پروستات را افزایش می دهند. فقدان ورزش بدنی نیز می تواند خطرات را افزایش دهد.

چه غربالگری های سرطانی در دسترس است و اگر فاکتورهای خطری داشته باشم باید چه مواردی را در نظر بگیرم؟

غربالگری معمول با کاهش مرگ و میر ناشی از سرطان دهانه رحم، سینه، روده بزرگ و پوست مرتبط است. مرکز کنترل بیماری (CDC) تخمین می زند که حدود 90 درصد از بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ پنج سال یا بیشتر زنده می مانند، یا زمانی که سرطان روده بزرگ از طریق غربالگری زودهنگام تشخیص داده می شود، قابل درمان هستند. توصیه می شود که بزرگسالان 50 سال و بالاتر کولونوسکوپی یا آزمایش دیگری انجام دهند، به خصوص اگر سابقه خانوادگی سرطان روده بزرگ، پولیپ یا سایر بیماری های روده وجود داشته باشد. در مورد انواع آزمایش و زمان بندی با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید.

سایر غربالگری های توصیه شده:

• پروستات – با آزمایش خون برای PSA بالا
• سرطان تخمدان – قابلیت غربالگری محدودی برای این نوع سرطان وجود دارد، اما آزمایش خون CA-125 (CA-125 پروتئینی است که از سلول های سرطانی به خون ریخته می شود) می تواند به نشان دادن وجود سرطان به عنوان بخشی از یک کار تشخیصی کمک کند.
• دهانه رحم و رحم – تست پاپ سالانه انجام دهید
• سرطان پستان – انجمن سرطان آمریکا انجام ماموگرافی سالانه را برای زنان از سن 40 سالگی توصیه می کند. در صورت وجود سابقه خانوادگی قوی سرطان پستان، ام آر آی ممکن است توصیه شود.
• سرطان ریه – عکس برداری سالانه با اشعه ایکس پیشنهاد می شود، به خصوص اگر سیگاری هستید.
• سرطان پوست – به تغییرات روی پوست خود توجه کافی داشته باشید و اگر مشاهده کردید: خال هایی که رشد می کنند یا ظاهرشان تغییر می کند، لکه هایی که خونریزی می کنند، پوسته پوسته می شوند یا خارش دارند و زخم هایی که بهبود نمی یابند، با پزشک خود تماس بگیرید.