بیماری‌های گوارشی: علل، علائم، تشخیص، درمان و راه‌های پیشگیری

مقدمه:
بیماری‌ دستگاه گوارش، بیماری است که مرتبط با دستگاه گوارش از جمله گلو، معده و روده هستند. تشخیص‌ها ممکن است شامل بیماری‌های حاد و کوتاه‌ مدت باشد. در این مقاله، به بررسی علل، علائم، روش‌های تشخیص، روش‌های درمان و اهمیت پیشگیری از بیماری‌های گوارشی خواهیم پرداخت.

علل بیماری‌های گوارشی

علل شایع بیماری های گوارشی

• ژنتیک عوامل ژنتیکی نمونه ای از یکی از علل اجتناب ناپذیر بیماری های گوارشی است. …
• کم آبی بدن …
• رژیم غذایی کم فیبر …
• مصرف زیاد لبنیات. …
• فشار. …
• سبک زندگی غیر فعال …
• سالخورده. …

بیماری‌های گوارشی می‌توانند به دلیل عوامل متعددی ایجاد شوند. برخی از این عوامل عبارتند از:

رژیم غذایی نامناسب: مصرف غذاهای چرب، ناسالم و پر از افزودنی‌ها می‌تواند به تحریک بیش‌ازحد مخاط معده و روده‌ها و به وجود آمدن التهاب‌ها منجر شود.

عوامل استرس‌زا: استرس و فشارهای روحی می‌توانند تاثیر مستقیمی بر عملکرد گوارش داشته باشند.

عفونت‌ها: عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی مانند هلیکوباکتر پیلوری و ویروس‌های هپاتیت می‌توانند به عوارض گوارشی منجر شوند.

فشار خون بالا: فشار خون بالا می‌تواند باعث تضعیف عروق گوارشی شده و به التهاب‌ها و خرابی‌های بافتی منجر شود.

علائم بیماری‌های گوارشی

علائم بیماری‌های گوارشی به طور وسیعی متغیر هستند و می‌توانند شامل علائمی نظیر:

سردرد و تهوع: برخی از بیماری‌های گوارشی می‌توانند با سردرد و تهوع همراه باشند.

آنفولانس (آب‌رفتگی): آنفولانس یا آب‌رفتگی ممکن است نشانه مشکلات در تحریک‌پذیری و عملکرد معده باشد.

دل درد و ترشحات زیاد اسیدی: مشکلات معده مانند زخم معده می‌توانند به دل درد و ترشحات زیاد اسیدی منجر شوند.

تغییرات در عادات روده‌ای: تغییرات در فراهمی و اخراج مواد از روده‌ها از جمله اسهال یا یبوست می‌توانند نشانه بیماری‌های گوارشی باشند.

انواع بیماری های گوارشی

نمونه های رایج بیماری های ساختاری دستگاه گوارش شامل تنگی، تنگی، هموروئید، بیماری دیورتیکولار، پولیپ روده بزرگ، سرطان روده بزرگ و بیماری التهابی روده است.

پزشکان که در زمینه بیماری های گوارشی تخصص دارند، متخصص گوارش نامیده می شوند. جراحانی که در بیماری های گوارشی تخصص دارند، جراح کولورکتال (پروکتولوژیست) نامیده می شوند. برخی از شایع ترین شرایطی که آنها درمان می کنند عبارتند از:

یبوست

یبوست که یک مشکل عملکردی است، اجابت مزاج (یا دفع مدفوع) را برای شما سخت می کند، مدفوع نادر (کمتر از سه بار در هفته) یا ناقص است. یبوست اغلب به دلیل ناکافی مواد غذایی یا فیبر در رژیم غذایی شما، یا اختلال در برنامه معمول یا رژیم غذایی شما است.

یبوست باعث می شود در حین اجابت مزاج فشار بیاورید. ممکن است باعث مدفوع کوچک و سفت و گاهی اوقات مشکلات مقعدی مانند شقاق یا هموروئید شود. یبوست به ندرت نشانه این است که شما یک بیماری جدی تری دارید.

شما می توانید یبوست خود را در خانه درمان کنید:

• مقدار فیبر و آب را در رژیم غذایی خود افزایش دهید.
• به طور منظم ورزش کنید و شدت تمرینات خود را در حد تحمل افزایش دهید.
• حرکت دادن روده ها در هنگام اضطرار (مقاومت در برابر اضطرار باعث یبوست می شود).

اگر این روش های درمانی جواب نداد، ملین ها می توانند مفید باشند. همیشه از دستورالعمل های داروی ملین خود و همچنین توصیه های پزشک خود پیروی کنید.

سندرم روده تحریک پذیر (IBS)

سندرم روده تحریک پذیر (که کولون اسپاستیک، کولون تحریک پذیر، IBS یا معده عصبی نیز نامیده می شود) یک وضعیت عملکردی است که در آن عضلات روده شما بیشتر یا کمتر از حالت عادی منقبض می شوند. برخی از غذاها، داروها و استرس عاطفی برخی از عواملی هستند که می توانند باعث تحریک IBS شوند.

علائم IBS عبارتند از:

• درد و گرفتگی شکم.
• گاز اضافی
• نفخ.
• تغییر در عادات اجابت مزاج مانند مدفوع سفت تر، شل تر یا فوری تر از حد معمول.
• یبوست یا اسهال.

شما می توانید IBS را در خانه درمان کنید:

• اجتناب از کافئین بیش از حد.
• افزایش فیبر در رژیم غذایی
• کنترل بر غذاهایی که باعث تحریک IBS شما می شود (و اجتناب از این غذاها).
• به حداقل رساندن استرس یا یادگیری روش های مختلف برای مقابله با استرس.
• مصرف داروهایی که توسط پزشکان شما تجویز شده است.
• جلوگیری از کم آبی بدن، و آبرسانی مناسب در طول روز.
• استراحت خواب با کیفیت بالا.

هموروئید

هموروئید وریدهای گشاد شده در کانال مقعد شما هستند. این یک بیماری ساختاری است. آنها به دلیل فشار بیش از حد مزمن در طول اجابت مزاج، اسهال مداوم یا بارداری ایجاد می شوند. دو نوع هموروئید وجود دارد: داخلی و خارجی.

هموروئید داخلی رگ های خونی در قسمت داخلی دهانه مقعد شما هستند. وقتی در اثر فشار زیاد به داخل مقعد می‌افتند، تحریک می‌شوند و شروع به خونریزی می‌کنند. در نهایت، هموروئید داخلی می تواند به اندازه ای پایین بیفتد که از مقعد خارج شود (غرق یا چسبیده باشد).

درمان شامل:

بهبود عادات روده (مانند پرهیز از یبوست).

پزشک شما با استفاده از نوارهای بستن برای از بین بردن عروق.

پزشک شما آنها را با جراحی خارج می کند. جراحی فقط برای تعداد کمی از افراد مبتلا به هموروئید بسیار بزرگ، دردناک و مداوم مورد نیاز است.
هموروئید خارجی سیاهرگ هایی هستند که درست زیر پوست در قسمت بیرونی مقعد قرار دارند. گاهی اوقات پس از فشار زیاد، وریدهای هموروئیدی خارجی می ترکند و لخته خون زیر پوست ایجاد می شود.

شقاق مقعد

شقاق مقعدی نیز یک بیماری ساختاری است. آنها شکاف یا ترک در پوشش مقعد شما هستند. شایع ترین علت شقاق مقعدی دفع مدفوع بسیار سفت یا آبکی است. شکاف در پوشش مقعد، ماهیچه های زیرینی را که عبور مدفوع از مقعد و خارج از بدن را کنترل می کنند، آشکار می کند. شقاق مقعدی یکی از دردناک ترین مشکلاتی است که می توانید داشته باشید، زیرا عضلات در معرض قرار گرفتن در معرض مدفوع یا هوا تحریک می شوند. این منجر به درد شدید سوزش، خونریزی یا اسپاسم پس از اجابت مزاج می شود.

درمان شقاق مقعد

درمان اولیه برای شقاق مقعدی شامل داروهای ضد درد، فیبر غذایی برای کاهش مدفوع حجیم و بزرگ و حمام نشستن (نشستن در چند اینچ آب گرم) است. اگر این درمان ها درد شما را کاهش نداد، ممکن است برای ترمیم شقاق به جراحی نیاز باشد.

آبسه پری آنال

آبسه های پری آنال، همچنین یک بیماری ساختاری، زمانی رخ می دهد که غدد ریز مقعدی که در قسمت داخلی مقعد باز می شوند، مسدود شوند و باکتری های همیشه موجود در این غدد باعث عفونت شوند. هنگامی که چرک ایجاد می شود، آبسه ایجاد می شود. درمان شامل تخلیه آبسه، معمولاً تحت بی‌حسی موضعی در مطب پزشک متخصص است.

فیستول مقعدی

فیستول مقعدی – دوباره یک بیماری ساختاری – اغلب به دنبال تخلیه آبسه ایجاد می شود. این یک گذرگاه غیر طبیعی لوله مانند از کانال مقعد به سوراخی در پوست در نزدیکی دهانه مقعد است. مواد زائد بدن که از طریق کانال مقعدی شما عبور می کنند از طریق این کانال کوچک و ou منحرف می شوند

روش‌های تشخیص بیماری‌های گوارشی

تشخیص بیماری‌های گوارشی به کمک ترکیبی از روش‌های تشخیصی انجام می‌شود. برخی از روش‌های تشخیصی عبارتند از:

آزمایش‌های خون و ادرار: اندازه‌گیری سطح برخی از مواد شیمیایی در خون و ادرار می‌تواند نشان‌دهنده عملکرد کلیه‌ها و معده باشد.

آندوسکوپی: در این روش، از دستگاهی با نام آندوسکوپ استفاده می‌شود تا داخل دستگاه گوارشی تصویربرداری شود و تغییرات ناشی از بیماری‌ها تشخیص داده شود.

سونوگرافی و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI): این روش‌ها به منظور تصویربرداری و تشخیص تغییرات در ساختارهای داخلی گوارشی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

اگرعلائم سرطان روده بزرگ را دارید باید فوراً با پزشک خود مشورت کنید.

علائم رایج سرطان روده بزرگ عبارتند از:

• تغییر در عادات طبیعی روده.
• خون روی یا در مدفوع که روشن یا تیره است.
• دردهای غیرمعمول شکم یا گاز.
• مدفوع بسیار باریک.
• احساس عدم تخلیه کامل روده پس از دفع مدفوع.
• کاهش وزن بی دلیل
• خستگی.
• کم خونی (تعداد کم خون).

روش‌های درمان بیماری‌های گوارشی

روش‌های درمان بیماری‌های گوارشی به دلیل نوع و شدت بیماری متفاوت است. برخی از روش‌های درمانی عبارتند از:

تغییرات در رژیم غذایی: در بیشتر موارد، تغییرات در رژیم غذایی می‌تواند به بهبود علائم بیماری‌های گوارشی کمک کند. مصرف غذاهای سالم، کاهش مصرف غذاهای چرب و ناسالم، و مصرف مقدار کافی آب می‌تواند تاثیر مثبتی بر روی عملکرد گوارشی داشته باشد.

داروها: داروها می‌توانند برای کنترل علائم مانند التهاب، ترشحات زیاد اسیدی و غیره استفاده شوند.

جراحی: در موارد شدید مانند زخم معده بزرگ یا تشدید سرطان گوارشی، جراحی ممکن است لازم باشد.

پیشگیری از بیماری‌های گوارشی

پیشگیری از بیماری‌های گوارشی با رعایت سبک زندگی سالم و تغییرات در عادات روزانه می‌تواند اهمیت بسیاری داشته باشد. برخی از راه‌های پیشگیری عبارتند از:

رژیم غذایی سالم: مصرف غذاهای سالم و با ارزش غذایی بالا می‌تواند به حفظ سلامت گوارشی کمک کند.

کنترل استرس: مدیریت استرس و اندازه‌گیری روش‌های آرامش‌بخش می‌تواند به بهبود عملکرد گوارشی کمک کند.

مداومت در مصرف داروها: در صورتی که پزشک داروهایی را برای کنترل علائم مشخص کرده است، تجویزات پزشک را به دقت پیروی کنید.

نتیجه‌گیری:
بیماری‌های گوارشی به عنوان مشکلاتی جدی در سیستم گوارشی انسان مطرح هستند که می‌توانند اثرات وسیعی بر روی سلامت کلیه داشته باشند. شناخت علل، علائم و روش‌های تشخیصی اهمیت بسیاری دارد تا بتوان به‌طور دقیق تشخیص داده و درمان مناسب اعمال کرد. همچنین، با پیشگیری از عوامل خطر و رعایت سبک زندگی سالم، می‌توان از بروز بیماری‌های گوارشی جلوگیری کرد و به حفظ سلامت گوارشی و کلیه بهبود بخشید.