آزمایش تیروئید: تست ها، نحوه انجام و تفسیر کامل نتایج

مقدمه:
پزشکان از آزمایش تیروئید برای بررسی میزان عملکرد تیروئید و یافتن علت مشکلاتی مانند پرکاری تیروئید یا کم کاری تیروئید استفاده می کنند. تیروئید یک غده پروانه ای شکل کوچک در جلوی گردن شما است که دو هورمون تیروئید تولید می کند: تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین (T3). هورمون‌های تیروئید نحوه استفاده بدن از انرژی را کنترل می‌کنند، بنابراین تقریباً بر تمام اندام‌های بدن، حتی قلب شما تأثیر می‌گذارند.

آزمایشات تیروئید به متخصصان مراقبت های بهداشتی کمک می کند تا بیماری های تیروئید زیر را تشخیص دهند.

• پرکاری تیروئید – زمانی که سطح هورمون تیروئید بیش از حد بالا باشد
• بیماری گریوز- شایع ترین علت پرکاری تیروئید
• کم کاری تیروئید – زمانی که سطح هورمون های تیروئید خیلی پایین است
• بیماری هاشیموتو- شایع ترین علت کم کاری تیروئید
• پیوند خارجی ندول های تیروئید و سرطان تیروئید NIH

پزشک شما با آزمایش خون شروع می کند و ممکن است آزمایش های تصویربرداری را نیز تجویز کند. در این محتوا سعی داریم به طور کامل به بررسی آزمایش تیروئید پرداخته و تست های لازم برای بررسی عملکرد تیروئید را معرفی کرده، انواع آن را مشخص و نکات لازم جهت انجام و تفسیر کامل نتایج آزمایش تیروئید را براساس تغییرات پارامترهای مختلف بیان کنیم. این راهنما بسیار جامع است با ما همراه باشید.

1- آزمایش تیروئید چیست؟

آزمایش تیروئید به تست هایی گفته می شود که برای بررسی عملکرد غده تیروئید در بدن انجام می شود. تست های عملکرد تیروئید که برای بررسی مشکلات تیروئید استفاده می شوند، عموما میزان هورمون محرک تیروئید (TSH)، تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین (T3) را به همراه سایر آنتی بادی های تیروئید در خون شما اندازه گیری می کنند.

آزمایش تیروئید چیست؟

تیروئید غده کوچکی در زیر پوست و ماهیچه ها در جلوی گردن است، در محلی که پاپیون قرار می گیرد. این غده دو نوع هورمون تیروئید تولید می کند: T3 (تری یدوتیرونین) و T4 (تیروکسین) که به بدن کمک می کند تا کارهای زیادی را انجام دهد، مانند دریافت انرژی از غذا، رشد و رشد جنسی.

هیپوفیز غده ای به اندازه نخود در پایین مغز است که هورمون محرک تیروئید (TSH) را می سازد. TSH تیروئید را تحریک می کند تا هورمون تیروئید بیشتری بسازد. غده هیپوفیز و غده تیروئید به یکدیگر پیام می فرستند که چه مقدار هورمون برای حفظ سطح طبیعی باید تولید کنند.

غده هیپوفیز در مغز شما TSH می سازد و آن را به غده تیروئید می فرستد. TSH تولید هورمون های تیروئید را کنترل می کند.

TSH معمولا ابتدا آزمایش می شود. ترکیبی از آزمایش TSH و آزمایش های هورمون های تیروئید T3 و T4 به عنوان تست عملکرد تیروئید (TFT) شناخته می شود.

مطلب پیشنهادی: بیماری تیروئید چیست؟

2- پزشکان از کدام آزمایش های خون برای بررسی عملکرد تیروئید استفاده می کنند؟

آزمایش های روتین و تکمیلی بیماری تیروئید

پزشکان ممکن است یک یا چند آزمایش خون را برای بررسی عملکرد تیروئید شما تجویز کنند. آزمایش ها ممکن است شامل تست های هورمون محرک تیروئید (TSH)، T4، T3 و آنتی بادی تیروئید باشد.

برای این آزمایشات یک متخصص مراقبت های بهداشتی، خون را از بازوی شما می گیرد و آن را برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستد. پزشک در مورد نتایج آزمایش با شما صحبت خواهد کرد.

تست TSH

متخصصان مراقبت های بهداشتی معمولاً ابتدا میزان TSH در خون شما را بررسی می کنند. TSH هورمونی است که در غده هیپوفیز ساخته می شود و به تیروئید می گوید که چه مقدار T4 و T3 تولید کند.

سطح TSH بالا اغلب به معنای کم کاری تیروئید یا تیروئید کم کار است. این بدان معنی است که تیروئید شما به اندازه کافی هورمون تولید نمی کند. در نتیجه، هیپوفیز به ساخت و ترشح TSH در خون شما ادامه می دهد.

سطح پایین TSH معمولاً به این معنی است که شما پرکاری تیروئید یا تیروئید پرکار دارید. این به این معنی است که تیروئید شما بیش از حد هورمون تولید می کند، بنابراین هیپوفیز تولید و ترشح TSH را در خون متوقف می کند.

اگر نتایج آزمایش TSH طبیعی نباشد، حداقل به یک آزمایش دیگر برای کمک به یافتن علت مشکل نیاز خواهید داشت.

تست های T4

سطح بالای T4 خون ممکن است به معنای پرکاری تیروئید باشد. سطح پایین T4 ممکن است به معنای کم کاری تیروئید باشد.

در برخی موارد، سطح T4 بالا یا پایین ممکن است به این معنی نباشد که شما مشکلات تیروئید دارید. اگر باردار هستید یا از قرص های ضد بارداری خوراکی NIH استفاده می کنید، سطح هورمون تیروئید شما بالاتر خواهد بود. بیماری شدید یا استفاده از کورتیکواستروئیدها (داروهایی برای درمان آسم، آرتریت، بیماری های پوستی و سایر مشکلات سلامتی) می تواند سطح T4 را کاهش دهد. این شرایط و داروها مقدار پروتئین‌هایی را که به T4 «پیوند» یا متصل می‌شوند، در خون تغییر می‌دهند. Bound T4 تا زمانی که نیاز باشد در خون ذخیره می شود. T4 “آزاد” به این پروتئین ها متصل نیست و برای ورود به بافت های بدن در دسترس است. از آنجایی که تغییرات در سطح پروتئین اتصال بر سطح T4 آزاد تأثیر نمی گذارد، بسیاری از متخصصان مراقبت های بهداشتی ترجیح می دهند T4 آزاد را اندازه گیری کنند.

تست T3

اگر متخصص مراقبت های بهداشتی شما فکر می کند که ممکن است پرکاری تیروئید داشته باشید، حتی اگر سطح T4 شما طبیعی است، ممکن است برای تایید تشخیص آزمایش T3 انجام دهید. گاهی اوقات T4 طبیعی است اما T3 بالا است، بنابراین اندازه گیری هر دو سطح T4 و T3 می تواند در تشخیص پرکاری تیروئید مفید باشد.

آزمایش آنتی بادی تیروئید

اندازه‌گیری سطح آنتی‌بادی‌های تیروئید ممکن است به تشخیص یک اختلال خودایمنی تیروئید مانند بیماری گریوز – شایع‌ترین علت پرکاری تیروئید – و بیماری هاشیموتو – شایع‌ترین علت کم‌کاری تیروئید کمک کند. آنتی بادی های تیروئید زمانی ساخته می شوند که سیستم ایمنی شما به اشتباه به غده تیروئید حمله کند. اگر نتایج سایر آزمایشات خون حاکی از بیماری تیروئید باشد، متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است آزمایش آنتی بادی تیروئید را تجویز کند.

برخی از بیماری های تیروئید مانند تیروئیدیت هاشیموتو و بیماری گریوز، اختلالات خود ایمنی هستند. اینها بیماری هایی هستند که در آن سیستم ایمنی سلول های طبیعی تیروئید را هدف قرار داده و به آنها حمله می کند.

سه آنتی بادی رایج مرتبط با بیماری خودایمنی تیروئید وجود دارد:

• آنتی بادی های پراکسیداز تیروئید (TPOAb): نوع آنتی بادی در 95 درصد از افراد مبتلا به هاشیموتو و حدود 70 درصد از افراد مبتلا به بیماری گریوز شناسایی می شود.
• آنتی بادی های گیرنده هورمون محرک تیروئید (TRAb): این آنتی بادی ها در 90٪ موارد بیماری گریوز یافت می شوند، اما فقط 10٪ موارد هاشیموتو.
• آنتی بادی های تیروگلوبولین (TgAb): این آنتی بادی ها توسط بدن شما در پاسخ به حضور Tg تولید می شوند. از هر چهار نفر مبتلا به سرطان تیروئید یک نفر TgAb بالا خواهد داشت. همچنین در 80 درصد افراد مبتلا به هاشیموتو و بین 50 تا 70 درصد افراد مبتلا به بیماری گریوز شناسایی می شود.

پروتئین های اتصال دهنده تیروئید

این آزمایش های خون میزان پروتئین هایی را که می توانند به T3 و T4 متصل شوند اندازه گیری می کنند. اگر غده تیروئید شما به طور طبیعی کار کند، آنها می توانند به تعیین علت مشکل تیروئید کمک کنند.

آزمایشات شامل:

• گلوبولین اتصال تیروئید (TBG): این پروتئین خاصی است که به T4 و T3 متصل می شود.
• جذب رزین T3 یا همان (T3RU): این مقدار درصد TBG در خون را محاسبه می کند.

3- عوامل تاثیرگذار بر نتایج آزمایش های عملکرد تیروئید

تست های عملکرد تیروئید می تواند تحت تاثیر داروها و بیماری ها باشد. به فردی که آزمایش خون شما را انجام می دهد از هر چیزی که ممکن است بر روی نتایج تأثیر بگذارد مطلع کنید، به خصوص:

• هر گونه بیماری جدی مانند حمله قلبی، عفونت، تروما، بیماری جدی کبد یا نارسایی کلیه
• داروهایی که برای درمان اختلالات تیروئید استفاده می شود، به ویژه در صورت مصرف بیش از حد یا خیلی کم
• هر داروی دیگری که مصرف می کنید، از جمله: قرص های ضد بارداری، هورمون های استروئیدی، ضد تشنج ها، داروهای ضد التهاب، لیتیوم (مورد استفاده برای برخی اختلالات روانی) و آمیودارون (برای کنترل بی نظمی ضربان قلب) و هر مکمل معدنی یا ویتامینی به ویژه اگر آماده سازی حاوی ید یا بیوتین باشد.

4- برای آزمایش تیروئید باید ناشتا باشیم؟

معمولاً قبل از انجام آزمایش تیروئید هیچ احتیاط خاصی از جمله ناشتایی لازم نیست. با این حال، آسیب شناس شما می تواند شما را بهتر راهنمایی کند. به عنوان مثال، اگر مجبور باشید به همراه سطح هورمون تیروئید آزمایش‌های سلامتی دیگری نیز انجام دهید، ممکن است از شما خواسته شود 8 تا 10 ساعت ناشتا باشید. آب آشامیدنی مشکلی ندارد و خللی در فرآیند ناشتایی ایجاد نخواهد کرد.

مطلب پیشنهادی: تیروئیدیت چیست؟

5- آیا تکرار آزمایش آنتی بادی تیروئید ضروری است؟

آیا تکرار آزمایش آنتی بادی تیروئید ضروری است؟

تکرار اندازه گیری TPOAb و Tg Ab در بزرگسالان به ندرت مفید است و سطح آنها معمولاً بر درمان انجام شده تأثیر نمی گذارد. در کودکان، در مواردی که علت اصلی اختلال عملکرد تیروئید مشخص نشده باشد، ممکن است زمانی که از مراقبت های کودکان به بزرگسالان منتقل می شوند، آنتی بادی ها آزمایش شوند.

در مقابل، اندازه گیری TSHR Ab می تواند برای هدایت تصمیمات درمانی در بیماری گریوز (بیش فعالی تیروئید خود ایمنی) استفاده شود. به عنوان مثال، در صورتی که داروهای ضد تیروئید زمانی که TSHR Abs هنوز بالا باشد، متوقف شوند، احتمال عود بیماری گریوز بیشتر است.

سایر آزمایشات تخصصی تر عبارتند از تیروگلوبولین (Tg) (مورد استفاده در نظارت بر افرادی که قبلاً برای سرطان متمایز تیروئید درمان شده اند) و کلسی تونین (در نظارت بر افراد مبتلا به سرطان مدولاری تیروئید استفاده می شود، یا به ندرت به عنوان بخشی از تشخیص بیماری تیروئید که سرطان مدولاری است.).

6- آزمایش های تصویربرداری برای تشخیص و یافتن علت بیماری تیروئید

متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است یک یا چند آزمایش تصویربرداری را برای تشخیص و یافتن علت بیماری تیروئید تجویز کند. یک تکنسین آموزش دیده معمولاً این آزمایشات را در مطب پزشک، مرکز سرپایی یا بیمارستان شما انجام می دهد. یک رادیولوژیست، پزشکی که در تصویربرداری پزشکی متخصص است، تصاویر را بررسی می کند و گزارشی را برای متخصص مراقبت های بهداشتی شما ارسال می کند تا با شما صحبت کند.

سونوگرافی (Ultrasound)

سونوگرافی تیروئید اغلب برای جستجوی ندول های تیروئید یا دقیق تر آنها استفاده می شود. ندول های تیروئید توده هایی در گردن شما هستند. سونوگرافی می تواند به پزشک شما کمک کند تا تشخیص دهد که ندول ها بیشتر در معرض سرطان هستند یا خیر.

برای سونوگرافی، شما روی میز معاینه دراز می کشید و یک تکنسین دستگاهی به نام مبدل را روی گردن شما اجرا می کند. مبدل امواج صوتی ایمن و بدون درد را از گردن شما پرتاب می کند تا از تیروئید شما عکس بگیرد. سونوگرافی معمولاً حدود 30 دقیقه طول می کشد.

اسکن تیروئید

متخصصان مراقبت های بهداشتی از اسکن تیروئید برای بررسی اندازه، شکل و موقعیت غده تیروئید استفاده می کنند. این آزمایش از مقدار کمی ید رادیواکتیو برای کمک به یافتن علت پرکاری تیروئید و بررسی ندول های تیروئید استفاده می کند. متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است از شما بخواهد که از غذاهای حاوی ید مانند کلپ یا داروهای حاوی ید به مدت یک هفته قبل از آزمایش اجتناب کنید.

برای اسکن، یک تکنسین مقدار کمی ید رادیواکتیو یا ماده ای مشابه را به رگ شما تزریق می کند. همچنین ممکن است این ماده را به صورت مایع یا کپسول قورت دهید. اسکن 30 دقیقه پس از تزریق یا تا 24 ساعت پس از قورت دادن ماده انجام می شود، بنابراین تیروئید شما زمان کافی برای جذب آن را دارد.

در طول اسکن، در حالی که یک دوربین مخصوص از تیروئید شما عکس می گیرد، روی میز امتحان دراز می کشید. اسکن معمولا 30 دقیقه یا کمتر طول می کشد.

ندول های تیروئیدی که هورمون تیروئید بیش از حد تولید می کنند به وضوح در تصاویر دیده می شوند. ید رادیواکتیو که در کل تیروئید ظاهر می شود می تواند به این معنی باشد که شما به بیماری گریوز مبتلا هستید.

حتی اگر برای اسکن تیروئید فقط مقدار کمی اشعه مورد نیاز است و تصور می شود که بی خطر است، در صورت بارداری یا شیردهی نباید این آزمایش را انجام دهید.

تست جذب ید رادیواکتیو

آزمایش جذب ید رادیواکتیو که آزمایش جذب تیروئید نیز نامیده می شود، می تواند به بررسی عملکرد تیروئید و یافتن علت پرکاری تیروئید کمک کند. تیروئید ید را از خون می گیرد تا هورمون های تیروئیدی بسازد، به همین دلیل است که به این تست جذب می گویند. متخصص مراقبت های بهداشتی شما ممکن است از شما بخواهد که از غذاهای حاوی ید مانند کلپ یا داروهای حاوی ید به مدت یک هفته قبل از آزمایش اجتناب کنید.

برای این آزمایش، مقدار کمی ید رادیواکتیو را به صورت مایع یا کپسول می بلعید. در طول آزمایش، روی یک صندلی می‌نشینید در حالی که یک تکنسین دستگاهی به نام پروب گاما را در جلوی گردن شما، نزدیک غده تیروئید قرار می‌دهد. این کاوشگر میزان ید رادیواکتیو تیروئید شما را از خون شما اندازه گیری می کند. اندازه گیری ها اغلب 4 تا 6 ساعت پس از بلعیدن ید رادیواکتیو و دوباره در 24 ساعت انجام می شود. آزمایش فقط چند دقیقه طول می کشد.

اگر تیروئید شما مقدار زیادی ید رادیواکتیو جمع آوری می کند، ممکن است بیماری گریوز یا یک یا چند ندول که هورمون تیروئید بیش از حد تولید می کنند، داشته باشید. ممکن است این آزمایش را همزمان با اسکن تیروئید انجام دهید.

حتی اگر این آزمایش از مقدار کمی اشعه استفاده می کند و تصور می شود که بی خطر است، اگر باردار هستید یا در دوران شیردهی هستید، نباید این آزمایش را انجام دهید.

7- چه زمانی باید آزمایش تیروئید بدهید؟

چه زمانی باید آزمایش تیروئید بدهید؟

شما باید با پزشک عمومی خود قرار ملاقات بگذارید و در صورت داشتن موارد زیر درخواست آزمایش خون کنید:

• علائم پرکاری یا کم کاری تیروئید
• تورم یا ضخیم شدن در گردن
• ضربان قلب نامنظم یا سریع
• کلسترول بالا (که باعث تصلب شرایین – تجمع چربی در شریان ها می شود)
• پوکی استخوان (استخوان های شکننده یا نازک)
• مشکلات باروری، چرخه های قاعدگی غیر طبیعی، سقط مکرر، میل جنسی کم
• سابقه خانوادگی اختلالات خودایمنی، مانند دیابت نوع 1، ویتیلیگو و غیره

یا اگر:

• احساس ناخوشی بعد از بچه دار شدن
• برنامه ریزی برای بارداری یا در اوایل بارداری (و سابقه خانوادگی یا سابقه شخصی اختلالات تیروئید، سابقه تیروئیدیت پس از زایمان یا دیابت نوع 1 در گذشته دارید)

شما باید یک بار در سال یا در صورت توصیه پزشک بیشتر آزمایش خون بدهید، اگر:

• شما یک اختلال تیروئید تشخیص داده شده دارید
• شما قبلاً درمان تیروئید پرکار (ید رادیواکتیو، جراحی تیروئید، دارو) داشته اید.
• پس از جراحی سرطان سر و گردن پرتو درمانی در ناحیه سر و گردن داشته اید
• قبل از درمان با آمیودارون، لیتیوم یا آلمتوزوماب، سپس 6 تا 12 ماه در طول درمان و 12 ماه پس از درمان

8- اگر ندول تیروئید داشته باشم، پزشکان از چه آزمایشاتی استفاده می کنند؟

اگر متخصص مراقبت‌های بهداشتی شما در طول معاینه فیزیکی یا در آزمایش‌های تصویربرداری تیروئید، ندول یا توده‌ای را در گردن شما پیدا کرد، ممکن است یک بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف برای بررسی سرطانی یا غیرسرطانی بودن توده انجام دهید.

برای این تست، روی میز امتحان دراز می کشید و گردن خود را کمی به عقب خم می کنید. یک تکنسین گردن شما را با یک ماده ضد عفونی کننده تمیز می کند و ممکن است از دارو برای بی حس کردن ناحیه استفاده کند. یک متخصص غدد که افراد مبتلا به مشکلات غدد درون ریز مانند بیماری تیروئید را درمان می کند، یا یک رادیولوژیست آموزش دیده خاص، یک سوزن را در پوست قرار می دهد و از سونوگرافی برای هدایت سوزن به سمت گره استفاده می کند. نمونه های کوچکی از بافت ندول برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می شود. این روش معمولا کمتر از 30 دقیقه طول می کشد. متخصص مراقبت های بهداشتی با شما در مورد نتیجه آزمایش صحبت خواهد کرد.

9- استفاده از آزمایش خون برای مدیریت اختلالات تیروئید

هدف از درمان این است که شما احساس بهتری داشته باشید و اطمینان حاصل شود که با جایگزینی هورمون تیروئید هیچ آسیب طولانی مدتی نخواهید داشت. آزمایش خون برای TSH، که حساس ترین نشانگر وضعیت تیروئید شما است، به عنوان یک نشانگر بیوشیمیایی برای اطمینان از اینکه جایگزینی هورمون تیروئید شما کافی است، استفاده می شود.

توصیه می شود بیمارانی که جایگزین هورمون تیروئید می شوند، TSH خود را در محدوده مرجع نگه دارند. جایگزینی بیش از حد (به عنوان مثال اگر TSH غیرقابل تشخیص شود) ممکن است باعث پوکی استخوان و آسیب طولانی مدت به سیستم قلبی عروقی شود. هدف در سرطان تیروئید متفاوت است و هدف در بیماران منتخب حفظ سطح TSH درست زیر محدوده مرجع (معمولاً 0.1-0.5mU/L) برای یک دوره زمانی است.

ترجیحاً در طول درمان کم کاری تیروئید از داشتن سطوح TSH که کمتر یا بالاتر از محدوده مرجع است اجتناب شود. این به این دلیل است که مطالعات جمعیتی نشان می‌دهد که امید به زندگی کمی کمتر و خطر ابتلا به مشکلات سلامتی در درازمدت برای افرادی که هم تحت درمان بیش از حد و هم تحت درمان با لووتیروکسین قرار می‌گیرند، وجود دارد. اگر آزمایش‌های خون تیروئید را برای مدت طولانی خارج از محدوده مرجع دارید، باید این خطرات کوچک را با پزشک خود در میان بگذارید.

در محدوده‌هایی که در بالا توضیح داده شد، توصیه می‌شود که شما و پزشکتان اهداف فردی را تعیین کنید که برای شرایط خاص شما مناسب است.

اگر کم کاری تیروئید برای شما تشخیص داده شده است، درمان با لووتیروکسین – یک نسخه مصنوعی از تیروکسین (T4) تولید شده توسط غده تیروئید را آغاز خواهید کرد.

اگر پرکاری تیروئید دارید، درمان‌های موجود داروهای ضد تیروئید برای کاهش تولید هورمون‌های تیروئید است. جراحی برای برداشتن تمام یا بخشی از غده تیروئید؛ یا ید رادیواکتیو برای کاهش فعالیت تیروئید. پزشک گزینه های درمانی را با شما در میان می گذارد.

در شروع درمان، پزشک معمولا هر چند هفته یکبار آزمایش خون را انجام می دهد. نتایج به تنظیم دقیق درمان شما کمک می کند. هنگامی که در درمان خود پایدار هستید، معمولاً آزمایشات کمتری خواهید داشت. در کم کاری تیروئید، آزمایش TSH یک بار در سال بررسی می کند که سطح آن در محدوده مرجع است. در پرکاری تیروئید تست های معمول TSH و FT4 هستند. بررسی آن ها به درمان بستگی دارد.

در صورت غیرطبیعی بودن نتایج آزمایشات اضافی انجام خواهید داد و باید هر گونه تغییر در سلامتی خود را بین آزمایش خون به پزشک اطلاع دهید. اگر نتایج شما طبیعی است، اما هنوز کاملاً احساس خوبی ندارید، از پزشک خود بپرسید که آیا جایی برای تنظیم جزئی دوز شما وجود دارد یا خیر. اگر سطح TSH شما در محدوده مرجع نگه داشته شود، می تواند این مورد در نظر گرفته شود. با این حال، نباید دوز مصرفی خود را بدون مشورت با پزشک خود تغییر دهید.

هنگامی که لووتیروکسین را شروع می کنید، ممکن است چندین ماه طول بکشد تا علائم شما بهبود یابد، حتی اگر نتایج آزمایشات رضایت بخش باشد. این امر به ویژه در بیماران با سابقه بیماری گریوز که ممکن است ماه ها پرکاری تیروئید داشته باشند و ممکن است زمان قابل توجهی برای تطبیق با احساس “طبیعی” با نتایج آزمایش رضایت بخش پس از ید رادیواکتیو یا جراحی به طول بیانجامد.

10- آیا می توان در دوران بارداری آزمایش تیروئید انجام داد؟

بله، در صورت نیاز می توانید. در واقع، تغییرات تیروئید در دوران بارداری غیر معمول نیست. در حالی که پرکاری تیروئید تقریباً یک مورد از هر 500 بارداری را تحت تأثیر قرار می دهد، کم کاری تیروئید در حدود یک مورد از هر 250 بارداری اتفاق می افتد. اگر از قبل بیماری تیروئیدی دارید یا در دوران بارداری دچار بیماری تیروئید شده اید، پزشک وضعیت شما را زیر نظر گرفته و آزمایش خون را نیز می خواهد. به احتمال زیاد، سطح هورمون تیروئید شما هر 4 تا 6 هفته در نیمه اول بارداری و حداقل یک بار بعد از 30 هفته بررسی می شود. در رابطه با آزمایش بارداری بیشتر بخوانید.

آزمایش پانل تیروئید می تواند به شناسایی شرایط مختلف از جمله کم کاری تیروئید، پرکاری تیروئید، بیماری گریوز و سرطان تیروئید کمک کند. برای تمام نیازهای مربوط به تست آزمایشگاهی خود، از متروپلیس دیدن کنید.

11- بهترین زمان انجام آزمایش تیروئید

عملکرد تیروئید نقش مهمی در حفظ سلامت و تندرستی کلی دارد. چه به مشکل تیروئید مشکوک باشید و چه در حال انجام معاینات روتین هستید، زمان انجام آزمایش تیروئید شما می تواند بر دقت نتایج تأثیر بگذارد.

سطح TSH در جریان خون شما می تواند در طول روز و شب در نوسان باشد. برای به دست آوردن دقیق ترین و ثابت ترین نتایج آزمایش تیروئید، مهم است که زمان آزمایش خود را در نظر بگیرید. در اینجا چند فاکتور کلیدی وجود دارد که باید به خاطر داشته باشید:

1. تست صبح: بهترین زمان برای تست tsh صبح است. به طور کلی، آزمایشات تیروئید اغلب توصیه می شود که در صبح انجام شود، معمولاً بین ساعت 8:00 صبح تا 10:00 صبح. در طول این مدت، سطح TSH به بالاترین حد خود می رسد که نشانه قابل اعتمادتری از عملکرد تیروئید است.

2. ناشتایی: این تمرین خوبی است که قبل از آزمایش روزه بگیرید، زیرا خوردن می تواند به طور موقت بر سطح TSH تأثیر بگذارد. ناشتا بودن در طول شب و برنامه ریزی آزمایش خود در صبح می تواند به به حداقل رساندن این تداخل کمک کند.

3. یکنواختی: اگر یک روال منظم دارید، سعی کنید برای هر آزمون به آن پایبند باشید. سطح TSH همچنین می تواند بر اساس چرخه خواب و بیداری و فعالیت های روزانه شما متفاوت باشد. سازگاری در زمان‌بندی و شرایط می‌تواند ردیابی تغییرات عملکرد تیروئید را در طول زمان آسان‌تر کند.

4. دارو: اگر داروی تیروئید مصرف می کنید، معمولاً توصیه می شود داروی خود را بعد از آزمایش مصرف کنید. با این حال، همیشه دستورالعمل های خاص پزشک خود را در مورد دارو و آزمایش دنبال کنید.

5. با پزشک مشورت کنید: در نهایت، بهترین زمان برای آزمایش تیروئید ممکن است بر اساس شرایط فردی شما و توصیه های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی متفاوت باشد. اگر در مورد سلامت تیروئید خود نگرانی دارید، با پزشک خود مشورت کنید تا مناسب ترین برنامه آزمایش را تعیین کنید.

12- آیا می توان در زمان پریود آزمایش تیروئید انجام داد؟

آزمایشات تیروئید را می توان در طول دوره قاعدگی انجام داد، اما تغییرات هورمونی در طول قاعدگی می تواند بر سطح هورمون تیروئید تأثیر بگذارد. بنابراین، بسیار مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید که آیا در حین انجام آزمایشات تیروئید پریود شده اید یا خیر.

علاوه بر این، اگر داروهای هورمونی مانند قرص های ضد بارداری مصرف می کنید، به پزشک خود در مورد آنها اطلاع دهید، زیرا این قرص ها می توانند بر سطح هورمون تیروئید نیز تأثیر بگذارند.

در نهایت، بهتر است با پزشک خود صحبت کنید تا تصمیم بگیرید که چه زمانی برای شما ایده آل است که بر اساس وضعیت خود آزمایش تیروئید انجام دهید.

13- تفسیر نتایج آزمایش تیروئید

آزمایش خون تیروئید بخش مهمی از تشخیص و درمان بیماری تیروئید است. بر اساس میزان بالا یا پایین بودن مقادیر مختلف – از جمله هورمون‌های کلیدی مانند TSH و T4 – آزمایشگاه می‌تواند نوع بیماری تیروئید شما را تعیین کند (کم کاری تیروئید در مقابل. پرکاری تیروئید) و علل احتمالی را محدود می کند.

درک نتایج ممکن است دشوار باشد زیرا تشخیص می تواند بر اساس رابطه مقادیر تغییر کند. به عنوان مثال، TSH بالا و T4 پایین ممکن است نشان دهنده بیماری هاشیموتو باشد، در حالی که TSH پایین و T4 بالا ممکن است نشان دهنده بیماری گریوز باشد. ترکیب های مختلف مقادیر می تواند معانی مختلفی داشته باشد و اغلب بیش از یک معنا وجود دارد.

نتایج آزمایش تیروئید در محدوده مرجعی از مقادیر توصیف شده است. محدوده مرجع دارای یک مقدار بالا و پایین است که نتایج بین آنها نرمال در نظر گرفته می شود. 1 مقادیر نزدیک به حد بالا یا پایین مرزی هستند، در حالی که هر چیزی خارج از این حدود غیر طبیعی در نظر گرفته می شود.

مقادیر غیر طبیعی ممکن است نشان دهنده بیماری تیروئید باشد، یا بیماری اولیه تیروئید (ناشی از آسیب به غده تیروئید) یا بیماری مرکزی تیروئید (ناشی از آسیب به اندام هایی مانند غده هیپوفیز که عملکرد تیروئید را تنظیم می کند).

بیماری تیروئید ممکن است تحت بالینی نیز باشد، به این معنی که فقط نارسایی خفیف تیروئید وجود دارد که معمولاً علائم قابل توجه کمی دارد.

محدوده ها و واحدهای مرجع می توانند از آزمایشگاهی به آزمایشگاه دیگر متفاوت باشند. برای اطمینان از سازگاری در نتایج آزمایش خود، از یک آزمایشگاه برای هر آزمایش استفاده کنید.

محدوده مرجع طبیعی برای تست های عملکرد تیروئید؟

محدوده مرجع برای هر مقدار تحت هورمون تیروئید برای همه سازگار نیست. بر اساس پارامترهای خاصی مانند سن، وضعیت سلامتی و آزمایشگاهی که آزمایش را انجام می دهد، متفاوت است.
محدوده مرجع رایج برای پانل تیروئید در اینجا فهرست شده است:

• TSH: معمولا  0.4 تا 4.5 mIU/L (ممکن است در افراد 70 ساله به 7.5 mU/L برسد)
• T4 آزاد: اغلب بین 0.8 تا 1.5 نانوگرم در دسی لیتر در بزرگسالان کاهش می یابد.
• T3 کل: معمولا 75 تا 195 نانوگرم در دسی لیتر (1.1 تا 3 نانومول در لیتر)

گزارش آزمایش tsh خود را بررسی کنید یا از پزشک خود محدوده نرمال/مرجع را بپرسید. بیشتر گزارش‌های آزمایشگاهی محدوده مرجع اعمال شده برای آزمایش تیروئید را ذکر می‌کنند، با این حال، برای تفسیر نتایج با یک متخصص مشورت کنید. همچنین، از آنجایی که این یک تست پانل است، مقادیر به طور کلی با هم تفسیر می شوند و به عنوان اعداد جداگانه دیده نمی شوند.

تفسیر TSH

آزمایش TSH به تنهایی می تواند بیماری تیروئید را تشخیص دهد، البته با محدودیت هایی.

با توجه به انجمن آمریکایی متخصصان غدد بالینی (AACE) و انجمن تیروئید آمریکا (ATA)، مقادیر TSH را می توان به صورت زیر تفسیر کرد:

• کم کاری تیروئید تحت بالینی: 4.7 تا 10 میلی واحد در لیتر (mU/L)
• کم کاری تیروئید اولیه: 10 mU/L یا بیشتر
• پرکاری تیروئید تحت بالینی: 0.1 تا 0.5 mU/L
• پرکاری تیروئید اولیه: 0.1 mU/L و کمتر

مقایسه سطوح TSH بالا/پایین و T3/T4

در حالی که تست TSH ارزشمند است، زمانی که به نتایج T3/T4 ارجاع داده شود مفیدتر است. با مقایسه TSH با مقادیر T3/T4، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است تصویر واضح تری از علت بیماری تیروئید داشته باشد.

تفاسیر دیگر

سایر آزمایشات تیروئید ممکن است در این کار گنجانده شود. برخی اهداف خاصی دارند، در حالی که برخی دیگر برای اهداف غربالگری یا برای اثبات علل احتمالی استفاده می شوند.

• تست‌های RT3 می‌توانند سندرم بیماری یوتیروئید (ESS) را تشخیص دهند، وضعیتی که در آن سطوح غیرطبیعی هورمون تیروئید به دلیل یک بیماری غیرمرتبط با غده تیروئید است.
• از تست های Tg می توان برای پیش بینی نتایج طولانی مدت درمان استفاده کرد. تحقیقات نشان داده است که 4 درصد از افرادی که سطح Tg کمتر از 1 دارند، در عرض پنج سال عود سرطان را تجربه خواهند کرد.
• اگر TSH بالا و T4 پایین باشد، آزمایش های TPOAb می تواند به تایید بیماری هاشیموتو کمک کند.
• تست های TRAb می توانند به تشخیص بیماری گریوز یا تایید تشخیص گواتر چند ندولار سمی کمک کنند.