آزمایش خون آپاندیس: روش های تشخیص آپاندیسیت

مقدمه: آپاندیس اندامی لوله ای شکل به طول 2 تا 4 اینچ است که به روده بزرگ (کولون) متصل است و در قسمت تحتانی حفره شکمی قرار دارد. هیچ آزمایش آپاندیس واحدی وجود ندارد. به طور معمول، پزشکان از معاینات متعدد برای تشخیص آپاندیسیت استفاده می کنند. آزمایشات ممکن است شامل معاینه فیزیکی، کار آزمایشگاهی و سی تی اسکن یا سونوگرافی معده باشد.  آپاندیسیت زمانی است که آپاندیس عفونی یا ملتهب می شود. اگر آپاندیسیت دارید، به احتمال زیاد آپاندکتومی یا جراحی برای برداشتن آپاندیس خود خواهید داشت. شما می توانید بدون آپاندیس زندگی طولانی و سالمی داشته باشید. در این مطلب به روش های تشخیص به خصوص آزمایش خون آپاندیس خواهیم پرداخت.

آزمایش آپاندیس چیست؟

آپاندیسیت به معنای التهاب یا عفونت آپاندیس است. آپاندیس کیسه‌ای کوچک و انگشت‌مانند است که به روده بزرگ متصل است و در قسمت پایین سمت راست شکم قرار دارد.

پزشکی از ترکیبی از آزمایش ها برای تأیید آپاندیسیت، عفونت یا التهاب آپاندیس استفاده می کنند. هدف از آزمایش‌های آپاندیسیت ارائه تشخیص سریع آپاندیسیت است، بنابراین مراقبت‌های لازم را دریافت می‌کنید.

علت دقیق آپاندیسیت همیشه مشخص نیست. آپاندیس ممکن است به دلیل مسدود شدن محل اتصال آن به روده، ملتهب یا عفونی شود. در صورت عدم درمان به‌موقع، آپاندیس می‌تواند ترکیده و باعث پخش باکتری‌ها در شکم شود که ممکن است منجر به عفونت باکتریایی خطرناکی شود. همچنین، ترکیدگی آپاندیس می‌تواند به ایجاد عفونت چرکی به نام آبسه منجر شود.

معمولاً آپاندیسیت باعث درد در قسمت پایین سمت راست شکم می‌شود. با این حال، برخی افراد ممکن است علائم متفاوتی داشته باشند زیرا آپاندیس آنها در محل معمولی قرار ندارد که این موضوع می‌تواند تشخیص آپاندیسیت را دشوار کند. انجام آزمایشات مرتبط با آپاندیسیت به پزشک کمک می‌کند تا سریع‌تر تشخیص دقیقی انجام دهند و مراقبت مناسب را ارائه دهند.

آزمایش خون آپاندیس چیست؟

آزمایش خون آپاندیس در واقع یکی از آزمایش‌هایی است که برای کمک به تشخیص آپاندیسیت استفاده می‌شود. این آزمایش به بررسی نشانه‌های التهاب و عفونت در بدن می‌پردازد. مواردی که در آزمایش خون بررسی می‌شوند شامل موارد زیر هستند:

مطلب پیشنهادی: آزمایش خون چیست؟

شمارش گلبول‌های سفید (WBC)

افزایش تعداد گلبول‌های سفید معمولاً نشان‌دهنده عفونت یا التهاب در بدن است. در موارد آپاندیسیت، معمولاً تعداد گلبول‌های سفید افزایش می‌یابد.

آزمایش خون با تعداد گلبول های سفید خون بالا به این معنی است که شما عفونت دارید. اما حدود یک سوم افراد مبتلا به آپاندیسیت دارای تعداد گلبول های سفید طبیعی هستند.

پروتئین‌های فاز حاد (مثل CRP)

پروتئین واکنشی سی (CRP) یکی از پروتئین‌های فاز حاد است که در پاسخ به التهاب و عفونت در بدن افزایش می‌یابد. سطح بالای CRP می‌تواند نشانه‌ای از التهاب در بدن باشد.

مطلب پیشنهادی: آزمایش CRP چیست؟

این آزمایش‌ها به‌تنهایی برای تشخیص قطعی آپاندیسیت کافی نیستند، اما می‌توانند به‌عنوان بخشی از مجموعه‌ای از آزمایش‌ها و معاینات، به پزشکان در تشخیص آپاندیسیت کمک کنند. علاوه بر آزمایش خون، معمولاً از آزمایشات تصویربرداری مانند سونوگرافی یا سی‌تی‌اسکن نیز برای تأیید تشخیص استفاده می‌شود. در ادامه به بررسی آن ها می پردازیم.

نحوه تشخیص آپاندیسیت

برای کمک به تشخیص آپاندیسیت، تیم مراقبت های بهداشتی شما احتمالاً سابقه علائم شما را می گیرد و شکم شما را بررسی می کند.

آزمایشات مورد استفاده برای تشخیص آپاندیسیت عبارتند از:

• معاینه بدنی

یکی از اعضای تیم مراقبت های بهداشتی شما ممکن است فشار ملایمی بر ناحیه دردناک وارد کند. هنگامی که فشار به طور ناگهانی آزاد می شود، درد آپاندیسیت اغلب بدتر می شود. این به دلیل التهاب پوشش داخلی حفره شکمی به نام صفاق است.

تیم مراقبت شما همچنین ممکن است به دنبال سفتی شکم و تمایل شما به خم کردن عضلات شکم در پاسخ به فشار بر روی آپاندیس ملتهب باشد. به این میگن نگهبانی.

یکی از اعضای تیم مراقبت های بهداشتی شما همچنین ممکن است از یک انگشت روغن کاری شده و دستکش برای معاینه رکتوم پایینی شما استفاده کند. به این آزمایش رکتوم دیجیتال می گویند. افراد در سنین باروری ممکن است برای بررسی سایر مشکلاتی که می‌توانند باعث درد شوند، معاینه لگن انجام شوند.

• آزمایش خون

این آزمایش تعداد بالای گلبول های سفید خون را بررسی می کند. بالا بودن تعداد گلبول های سفید ممکن است نشان دهنده عفونت باشد.

• آزمایش ادرار

ممکن است مجبور شوید آزمایش ادرار انجام دهید که آنالیز ادرار نیز نامیده می شود. آزمایش ادرار مطمئن می شود که عفونت دستگاه ادراری یا سنگ کلیه باعث درد شما نمی شود.

• تست های تصویربرداری

همچنین ممکن است آزمایش های تصویربرداری برای کمک به تایید آپاندیسیت یا یافتن علل دیگر درد خود انجام دهید. این آزمایش ها ممکن است شامل عکس برداری با اشعه ایکس شکم، سونوگرافی شکم، سی تی اسکن یا ام آر آی باشد.

آپاندیسیت در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد، اما در افراد نوجوان و بیست ساله شایع تر است. درمان اصلی آپاندیسیت آپاندکتومی است که جراحی برای برداشتن آپاندیس است. آپاندیس شما هیچ عملکرد شناخته شده ای ندارد و برای سالم بودن نیازی به آن ندارید.

انواع آزمایش آپاندیس

پزشک شما ممکن است این آزمایش های آپاندیسیت را تجویز کند:

معاینه فیزیکی

درد در سمت راست پایین شکم، جایی که آپاندیس شما معمولاً در آن قرار دارد، بررسی می‌شود.

آزمایش‌های خون و ادرار

آزمایش خون آپاندیس یا ادرار عفونت یا التهاب را شناسایی می‌کنند و سایر شرایطی را که می‌توانند شبیه آپاندیسیت باشند، مانند عفونت دستگاه ادراری، رد می‌کنند.

تصاویر سی تی اسکن

از شکم شما دقیق ترین راه برای تشخیص آپاندیسیت است. اگر در سنین باروری هستید، قبل از سی تی اسکن آزمایش بارداری انجام می دهید تا در صورت امکان از تشعشعات غیر ضروری جلوگیری کنید. آزمایش بارداری و سونوگرافی می تواند حاملگی خارج از رحم را رد کند، که همچنین می تواند علت درد شکم یا لگن مشابه درد آپاندیسیت باشد.

مطلب پیشنهادی: آزمایش بارداری چیست؟

سونوگرافی

با استفاده از امواج صوتی به جای تشعشع، تصاویری از محتویات شکم ایجاد می کند. دقت کمتری نسبت به سی تی اسکن برای تشخیص آپاندیسیت دارد، اما پزشکان از سونوگرافی شکمی به جای سی تی برای تشخیص آپاندیسیت در نوزادان، کودکان، بزرگسالان جوان و افراد باردار استفاده می کنند.

چرا به آزمایش آپاندیسیت نیاز است؟

اگر درد شکم (شکم) دارید که معمولاً به آزمایش نیاز دارید. این درد معمولا به صورت زیر است:

• از نزدیک ناف شروع می شود و به سمت راست و پایین تر حرکت می کند
• هنگام حرکت، نفس عمیق، سرفه یا عطسه بیشتر درد می کند
• ظرف چند ساعت بدتر می شود
• اگر هر گونه درد شدید شکمی دارید، مهم است که در اسرع وقت از کمک پزشکی استفاده کنید.

همراه با درد، سایر علائم آپاندیسیت عبارتند از:

• تهوع و استفراغ
• تب
• از دست دادن اشتها
• تورم در شکم
• اسهال یا یبوست
• مشکل در عبور گاز

نحوه انجام آزمایش آپاندیس

قبل از تجویز آزمایش آپاندیسیت، پزشک شما سوالاتی در مورد علائم و سابقه پزشکی شما می پرسد. امتحان هم خواهی داشت اگر ارائه دهنده شما فکر می کند که ممکن است آپاندیسیت داشته باشید، ممکن است یک یا چند آزمایش برای کمک به تایید یا رد تشخیص انجام دهید.

نحوه انجام آزمایش خون آپاندیس

آزمایش خون آپاندیس می تواند به شما کمک کند که آیا عفونت یا التهاب در بدن شما وجود دارد یا خیر، اما این آزمایش ها نمی توانند نشان دهند که آیا آپاندیسیت علت آن است یا خیر.

مطلب پیشنهادی: بهترین زمان آزمایش خون

برای جمع آوری نمونه خون، یک متخصص مراقبت های بهداشتی یک سوزن کوچک را در رگ دست شما وارد می کند تا مقدار کمی خون را در لوله آزمایش یا ویال جمع آوری کند. هنگامی که سوزن داخل یا خارج می شود ممکن است کمی احساس سوزش کنید. این معمولا کمتر از پنج دقیقه طول می کشد.

آزمایش ادرار آپاندیس

می تواند به رد بیماری های دستگاه ادراری که می تواند باعث علائم شما شود کمک کند.

برای جمع‌آوری نمونه ادرار، یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی ممکن است یک دستمال مرطوب پاک‌کننده، یک ظرف کوچک و دستورالعمل‌هایی برای نحوه استفاده از روش «clean catch» به شما بدهد. مهم است که این دستورالعمل ها را دنبال کنید تا میکروب های پوست شما وارد نمونه نشوند.

تست های تصویربرداری

تست های تصویربرداری بررسی می کنند که آیا آپاندیس شما طبیعی به نظر می رسد یا خیر. این آزمایشات می تواند تایید کند که آیا آپاندیسیت دارید یا خیر. آنها عبارتند از:

سی تی اسکن (اسکن توموگرافی کامپیوتری).

سی تی اسکن دقیق ترین تست تصویربرداری برای تشخیص آپاندیسیت است. برای این تست:

ممکن است از رنگ کنتراست برای بهتر نشان دادن بافت ها و اندام های شما در تصاویر استفاده شود. رنگ کنتراست ممکن است به صورت زیر داده شود:

• نوشیدنی که می بلعید
• تزریق به ورید با استفاده از یک خط داخل وریدی (IV).
• تنقیه، که لوله ای است که ماده حاجب را از طریق مقعد به روده شما تزریق می کند

شما بی حرکت روی میزی خواهید خوابید که به آرامی از مرکز یک دستگاه اشعه ایکس بزرگ به شکل دونات می گذرد. برای برخی از اسکن ها، دستگاه اشعه ایکس در اطراف شما حرکت می کند تا عکس بگیرد. ممکن است صداهای چرخشی از دستگاه بشنوید.

سونوگرافی

سونوگرافی با استفاده از امواج صوتی تصاویر را می سازد. برای این تست:

• شما روی میز معاینه دراز می کشید و یک متخصص مراقبت های بهداشتی ژل مخصوصی را روی شکم شما می مالد.
• یک دستگاه عصایی دستی روی شکم شما حرکت داده می شود و تصاویر اندام های شما روی مانیتور نشان داده می شود.

اسکن MRI

اسکن MRI با استفاده از آهنربا و کامپیوتر تصاویر را می سازد. برای این تست:

• ممکن است از طریق یک خط داخل وریدی (IV) رنگ به شما داده شود.
• روی میزی که به داخل یک اسکنر MRI که یک دستگاه تونلی شکل است، کاملاً بی حرکت دراز می کشید. اگر برای قرار گرفتن در فضاهای بسته مشکل دارید، با پزشک خود در مورد گزینه هایی صحبت کنید که ممکن است شما را راحت تر کند.
• ممکن است به شما گوش گیر یا هدفون داده شود تا صداهای بلند را از اسکنر مسدود کنید.

اگر احتمال بارداری وجود دارد، احتمالاً آزمایش بارداری برای رد حاملگی خارج از رحم انجام خواهید داد، که می تواند باعث ایجاد درد مشابه آپاندیسیت شود. همچنین مهم است که قبل از انجام سی تی اسکن بدانید که آیا باردار هستید یا خیر. این به این دلیل است که اشعه ایکس می تواند به نوزاد متولد نشده آسیب برساند. آزمایش بارداری ممکن است با آزمایش خون یا ادرار انجام شود.

نحوه آمادگی برای آزمایش آپاندیس

آزمایش خون و ادرار نیازی به آمادگی خاصی ندارد.

مطلب پیشنهادی: شرایط نمونه گیری آزمایش های مختلف و نحوه آمادگی قبل آنها

برای آزمایش های تصویربرداری، ممکن است مجبور شوید چندین ساعت قبل از آزمایش خوردن و آشامیدن را متوقف کنید. پزشک به شما جزئیات دقیق را اعلام خواهد کرد.

آیا خطراتی برای آزمایشات آپاندیس وجود دارد؟

آزمایش خون خطر بسیار کمی دارد. ممکن است در نقطه ای که سوزن گذاشته شده درد یا کبودی خفیفی داشته باشید، اما معمولاً به سرعت از بین می رود.

آزمایش ادرار هیچ خطری ندارد.

تست های تصویربرداری بی خطر هستند. اگر آزمایش شما شامل رنگ کنتراست باشد، احتمال کمی وجود دارد که واکنش آلرژیک به آن داشته باشید. واکنش ها اغلب با دارو قابل کنترل هستند. اگر رنگ را از طریق IV دریافت کنید، ممکن است باعث احساس سوزش خفیف شود.

سی تی اسکن به طور کلی بی خطر است. آنها از اشعه ایکس استفاده می کنند که نوعی تابش است. مقدار کم اشعه در سی تی اسکن برای بیشتر بزرگسالان مضر تلقی نمی شود. اما قرار گرفتن در معرض اشعه می تواند خطر ابتلا به سرطان را در مراحل بعدی زندگی افزایش دهد. کودکان و نوزادان متولد نشده نسبت به بزرگسالان بیشتر به تشعشعات حساس هستند زیرا بدن آنها هنوز در حال رشد است.

اگر نگران قرار گرفتن در معرض اشعه برای خود، جنین متولد نشده یا فرزندتان هستید، در مورد سایر آزمایشات تصویربرداری برای تشخیص آپاندیسیت بپرسید. اگر کودک شما به سی تی اسکن نیاز دارد، بپرسید که آیا دستگاه برای استفاده از کمترین میزان اشعه ممکن تنظیم می شود.

سونوگرافی خطری ندارد.

اسکن MRI به طور کلی بسیار ایمن است. اما اگر فلزات خاصی و/یا وسایل پزشکی کاشته شده در بدن خود دارید، از پزشک خود بپرسید که آیا می توانید MRI انجام دهید.

تفسیر نتایج آزمایش آپاندیس

برای تأیید یا رد آپاندیسیت، پزشک علائم، سابقه پزشکی و نتایج معاینه و آزمایش‌های آپاندیسیت شما را در نظر می‌گیرد.

تفسیر نتایج آزمایش خون آپاندیس

آزمایش خون با تعداد گلبول های سفید خون بالا به این معنی است که شما عفونت دارید. اما حدود یک سوم افراد مبتلا به آپاندیسیت دارای تعداد گلبول های سفید طبیعی هستند. سطوح بالای پروتئین واکنشی c در خون شما ممکن است به معنای التهاب در بدن و احتمالا آپاندیسیت باشد.

درنتیجه بالا بودن تعداد گلبول های سفید به این معنی است که احتمالاً عفونت دارید. اما نتایج آزمایش نشان نمی دهد که چه چیزی باعث عفونت شده است. همچنین ممکن است آپاندیسیت با شمارش گلبول های سفید طبیعی باشد.

سطح بالایی از پروتئین واکنشی سی (CRP) در خون شما به این معنی است که شما در بدن خود التهاب دارید که می تواند از آپاندیسیت باشد. اما این آزمایش به تنهایی نمی تواند آپاندیسیت را تشخیص دهد.

نتایج آزمایش ادرار آپاندیس

• سطح بالای گلبول های سفید یا باکتری در ادرار ممکن است به این معنی باشد که عفونت دستگاه ادراری باعث علائم شما می شود.
• خون، کریستال ها یا سطوح بالای مواد معدنی خاص در ادرار ممکن است به این معنی باشد که سنگ کلیه باعث علائم شما می شود.

نتایج آزمایش تصویربرداری آپاندیس

• آپاندیس مسدود شده، بزرگتر از حد طبیعی، ترکیدن یا آبسه به این معنی است که احتمالا آپاندیسیت دارید.
• اگر آپاندیس شما طبیعی به نظر می رسد، آزمایشات تصویربرداری ممکن است به یافتن سایر مشکلاتی که می توانند باعث درد شکم شوند کمک کند.

اگر پزشک شما آپاندیسیت را تشخیص دهد، معمولاً برای برداشتن آپاندیس در اسرع وقت قبل از ترکیدن، جراحی می‌کنید. اگر آپاندیس شما قبلا ترکیده است، باید فورا جراحی کنید. جراح آپاندیس شما را برمی دارد و عفونت را از شکم شما پاک می کند.